زَبور 119:151 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁵¹ او هُداوند! تئو نزّیکّ ائے و تئیی سجّهێن هُکم راست اَنت.

زَبور 119:151 Referans Kwoze

زَبور 145:18

هرکَس که هُداوندا تئوارَ کنت، هُداوند، آییئے نزّیکّا اِنت، هرکَس که په دل و سِتک آییا تئوارَ کنت.

زَبور 119:142

تئیی اَدل دائمی و تئیی شَریَت راست اِنت.

زَبور 34:18

هُداوند گۆن پْرُشته‌دِلان نزّیک اِنت و درُشته‌روهانَ رَکّێنیت.

مَتّا 1:23

نِشتگێن جنێن‌چُکّێئے لاپ پُرَّ بیت و مردێن‌چُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما اِمانوییل پِرَ بندنت، که اِشیئے مانا ”هُدا گۆن ما“ اِنت.

زَبور 139:2

تئو زانئے که من کدی نِندان و کدی پادَ کایان، چه دورا منی پگر و هئیالانَ زانئے.

زَبور 75:1

او هُدا! تئیی شُگرا گرێن، تئیی شُگرا گرێن که تئیی نام نزّیک اِنت و مردم تئیی اَجبێن کارانی هبرا کننت.

زَبور 46:1

هُدا مئے پناهگاه و زۆر و واک اِنت، مَدَت کنۆکے که سکّیانی وهدا تئیار اِنت.

زَبور 119:138

آ پرمان که تئو داتگ‌اَنت په اَدل اَنت، سرجمیا پُراِهتبار.

زَبور 119:144

تئیی پرمان تان اَبد په اَدل اَنت، منا سرپدی بدئے که زندگ بمانان.