زَبور 119:14 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁴ چه تئیی پرمانانی منّگا انچۆ شادانَ بان که چه مزنێن گنجێا.

زَبور 119:14 Referans Kwoze

مَتّا 13:44

”آسمانی بادشاهی، هما گنج و هَزانگئے پئیما اِنت که ڈگارێا چێر دئیگ بوتگ. وهدے اَناگت کَسێا در گێتک، آییا چێرَ دنت و پدا په گَل و شادهیَ رئوت و وتی سجّهێن مال و مَڈّیا بها کنت و هما ڈگارا په بها زوریت.

زَبور 119:162

من تئیی هبرئے سرا شادهیَ کنان هما مردمئے پئیما که پُلِتَگێن مالے بِرَسیتی.

زَبور 112:1

هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا. بَهتاور اِنت هما که هُداوندئے تُرس آییئے دلا اِنت، هما که آییئے هُکمی سکّ باز دۆستَ بنت.

زَبور 119:127

منا تئیی هُکم چه تلاها دۆست‌تر اَنت، چه اَسلیگێن تلاها گێشتر.

زَبور 119:111

تئیی پرمان مُدام منی میراس اَنت، منی دلئے شادمانی اَنت.

زَبور 119:77

تئیی رهمت منا سَر باتنت تان زندگ بمانان، که تئیی شَریَت منی شادمانی اِنت.

زَبور 119:72

چه تئیی دپا در آتکگێن شَریَت په من چه هزاران تِلاه و نُگرها شرتر اِنت.

زَبور 119:47

چه تئیی هُکمان شادمان آن، که منا دۆست اَنت.