زَبور 119:129 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹²⁹ تئیی پرمان باکمال اَنت، پمێشکا آیانَ منّان.

زَبور 119:129 Referans Kwoze

زَبور 139:6

چُشێن زانت په من سکّ باز اَجب اِنت چه منی سرپدیا بێکساس بالاتِر.

زَبور 25:10

هما که هُداوندئے اَهد و پئیمانئے سرا اۆشتنت، آییئے سجّهێن راه په آیان چه مِهر و وپایا سررێچ اَنت.

زَبور 119:18

منی چمّان پَچ کن که تئیی شَریَتئے باکَمالێن چیزّان بگندان.

زَبور 119:146

گۆن تئو پریاتَ کنان: ”منا برَکّێن“ و من تئیی پرمانانَ مَنّان.

زَبور 119:31

من گۆن تئیی پرمانان بندۆکَ بان، او هُداوند! مئیل که شرمسار کنگ ببان.

زَبور 119:2

بَهتاور اَنت هما که هُداوندئے پرمانانَ منّنت و په سِتک و دل آییئے شۆهازا اَنت،

اِلهام 19:10

نون من آییئے پادانی دێما سُجده کنگا کپتان، بله منا گوَشتی: ”چۆ مکن، من هم تئیی و تئیی براتانی ڈئولێن هِزمتکارے آن که ایسّائے شاهدیا دئینت. هُدایا پرستش کن. ایسّائے بارئوا شاهدی دئیگ پئیگمبریئے جئوهر اِنت.“