115 چه من دور ببێت، او بدکاران، که من وتی هُدائے هُکمانی رَندگیریا بکنان.
گڑا من آیان راستێنَ گوَشان: ’او بدکاران! من هچبر شمارا پَجّاه نئیاورتگ، چه منی دێما دور ببێت.‘
او سجّهێن بدکاران! چه من دور بێت، چیا که هُداوندا منی گرێوَگانی تئوار اِشکتگاَنت.
تئو بدکار بکُشتێننت، او هُدا! چه من دور بێت، او هۆنواران!
من سئوگندے وارتگ و اے سئوگندئے سرا اۆشتاتگان که تئیی آدلێن هُکمانی رَندگیریا کنان.
چه بدکارانی همراهیا نپرتَ کنان و گۆن رَدکاران همدیوانَ نبان.
رَندا گۆن همایان که چَپّێن نێمگا اَنت، گوَشیت: ’او شومّان! چه منی دێما دور بێت و هما جمبورێن آسئے نێمگا برئوێت که هچبرَ نمریت و په شئیتان و آییئے همراهان اَڈّ کنگ بوتگ.
منی ساها گُنهکارانی هۆریگا مگر و زِندا گۆن هۆنیگان،
بَهتاور اَنت هما که هُداوندئے پرمانانَ منّنت و په سِتک و دل آییئے شۆهازا اَنت،