زَبور 118:7 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷ هُداوند گۆن من اِنت، منی مَدَت کنۆک، په سرپرازی دژمنانی نێمگا چاران.

زَبور 118:7 Referans Kwoze

زَبور 59:10

هُدا په من مهربان اِنت و منی کُمکا کئیت، دژمنانی سرا وتی پێرۆزیا گندان.

زَبور 54:4

بله هئو! هُدا منی کُمک کنۆک اِنت، هُداوند منی زِندئے دارۆک اِنت.

زَبور 54:7

پرچا که تئو منا چه هر سکّی و سۆریا رَکّێنتگ، منی چمّ دژمنئے پرۆش ورگئے شاهد بوتگ‌اَنت.

زَبور 55:18

منی جسم و جانا چه هما جنگا که دێما در آتکگ په دْراهی و سلامتیَ رَکّێنیت، بِلّ تُرے بازێنے منی دێما اۆشتاتگ.

زَبور 112:8

آییئے دل مُهر اِنت، نتُرسیت، نێٹ وتی دژمنانی شِکستا گندیت.

زَبور 92:11

منی چمّان دژمنانی شِکست دیستگ و گۆشان بدکارانی سرشکونیئے هبر اِشکتگ.

زَبور 54:6

او هُداوند! وتی دلکشّێن کُربانیگان ترا پێشَ کنان و تئیی نامئے شُگرا گِران، چیا که نێک اِنت.

زَبور 59:11

او هُداوند که مئے اِسپر ائے! آیان مکُش، چُش مبیت که منی کئوم بشمۆشیت. گۆن وتی زۆراکیا اِشان سرگردان کن و اێر بیار.