زَبور 118:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ منَ نمِران، زندگَ مانان و هُداوندئے کرتگێن کارانی جارا جنان.

زَبور 118:17 Referans Kwoze

یوهَنّا 11:4

وهدے ایسّایا اے هبر اِشکت، گوَشتی: ”اے نادْراهی آییا نکُشیت، په هُدائے شان و شئوکتا نشانیے بیت، تانکه چه اِشیا هُدائے چُکّئے شان و شئوکت زاهر ببیت.“

زَبور 73:28

بله په من وشّی همِش اِنت که هُدائے نزّیکا ببان، هُداوندُن وتی پناهگاه کرتگ، تان تئیی سجّهێن کاران جار بجنان، او هُداوند!

زَبور 6:5

چیا که مُردگ ترا یات کرتَ نکننت، کئے اِنت که چه مُردگانی جهانا تئیی شُگرا بگیپت؟

زَبور 145:4

نَسلے په دومی نَسلا تئیی کارانی ستایا کنت و تئیی مزنێن کارانی کسّهانَ کاریت.

زَبور 107:22

شُگرگزاریئے کُربانیگ بکناتنت و گۆن شادمانیئے سئوتان آییئے کارانی کسّها بیاراتنت.

زَبور 40:10

تئیی رَکّێنۆکێن مَدَتُن وتی دلا چێر نداتگ، تئیی وپاداری و نجاتبکشیئے بارئوا هبرُن کرتگ و چه مزنێن دیوانا تئیی مِهر و وپااُن نپۆشێنتگ.

زَبور 40:5

او هُداوند، او منی هُدا! تئو په ما بازێن اَجَبێن کار و شئورے کرتگ، هچکَس تئیی مَٹّ بوتَ نکنت. اگن بلۆٹان تئیی کارانی بارئوا جار بجنان و هبر بکنان، همینچُک باز اَنت که چه هسابا در اَنت.

زَبور 119:13

من چه تئیی دپا در آتکگێن سجّهێن هُکمان دپِ وتَ گوَشان.