16 بُرزێن اَرش هُداوندئیگ اِنت و زمینی بنیآدمارا داتگ.
وتی دستئے سجّهێن کارانی سرا هاکم کرت و هر چیزّ آییئے پادانی چێرا اِشت.
آسمان تئیگ اِنت و زمین هم، جهان و اِشیئے تها هرچے که هست، تئو اَڈّ کرتگاَنت.
هُداوند! آسمانا دِرّ و جهلاد بیا کۆهان دست جن که چه اِشان دوتّ در بیئیت.
منی پتئے لۆگا بازێن بانے هست. اگن نه، من شمارا گوَشتگاَت که رئوان تانکه په شما جاگهے تئیار بکنان.
او بُرزێن اَرش! آییا ستا کن. او آسمانئے سربرئے آپان! آییا ستا کنێت.
شمال و جنوب تئو اَڈّ کرتگاَنت، تابۆر و هِرمۆنئے کۆه تئیی ناما نازێننت.