7 بِلَرز، او زمین! هُداوندئے بارگاها، آکوبئے هُدائے بارگاها.
هما که زمینا چاریت، زمینَ لرزیت، کۆهان که دستَ جَنت، دوتَّ بنت.
چه هُداوندئے پاکیئے زێباییا، آییئے دێما کۆنڈان بکپێت. او سجّهێن زمین! آییئے درگاها بلَرز.
تئیی گْرندئے تئوار دَنز و گواتانی تها اَت، تئیی نورا جهان رۆشنا کرت، زمین لرزت و جُمبِت.
چه تلاران چمّگی بۆتکنت و آپی چۆ کئورا رُمبێنت.