4 هُداوند سجّهێن کئومانی سرا پُرجلال اِنت و آییئے شان و شئوکت چه آسمانان بُرزتِر.
او هُداوند، مئے هُداوند! چِنکدر پُرشئوکت اِنت تئیی نام جهانئے چارێن کُنڈان. تئو وتی شان و مزنی آسمانانی سربرا شِنگ و تالان کرتگ.
سَهیونا، هُداوند مزن اِنت، بُرزێن اَرشئے هُدا، سجّهێن کئومانی سرا هاکم.
چیا که تئو، او بُرزێن اَرشئے هُداوند، سجّهێن زمینئے سرا مزنشان ائے، تئو سجّهێن ”هُدایانی“ سرا بالادست ائے.
اے سجّهێن، هُداوندئے ناما ستا بکناتنت، چێا که تهنا هماییئے نام مزنشان اِنت، هماییئے شان و شئوکت چه زمین و آسمانا بُرزادتر اِنت.