5 بَکشنده و وامدِهێن مردمئے آسَر شَرَّ بیت، هما که وتی کاران په انساپَ کنت.
بدکار وامَ کنت و پدا ندنت، بله پهرێزکار په دَسپَچیَ بَکشیت.
منی دْوا اِنت که شمئے مِهر گێشا گێش ببیت و گۆن کامِلێن سَرپدی و جُهلێن زانتێا همراه ببیت،
وهدے سجّهێنان سێر کرت، گۆن مُریدان گوَشتی: ”سر آتکگێن ٹُکّران بچِنێت و یکجاه کنێت که زئوال مبنت.“
هچّ کارئے تها سُستی مکنێت، وتی روها پُرجۆش ببێت، هُداوندئے هِزمتا بکنێت.
مُشکلا چُشَ بیت که کَسے په نێک و پاکێن مردمێا چه وتی ساها سر بگوَزیت، چۆناها بوتَ کنت کَسێا اے تَهم و جُریَت ببیت که وتی ساها په نێکێن مردمێا بدنت.
همۆدا، ایسُّپ نامێن مردے هم گۆن اَت که تچک و پهرێزکارێن مردے اَت. بِلّی که سرۆکانی دیوانئے باسکے اَت،
بله شما گۆن وتی دژمنان هم مهربان ببێت، گۆن آیان نێکی بکنێت، وامِش بدئیێت و پدا ملۆٹێت. اے ڈئولا، شمارا چه هُدائے نێمگا، مزنێن مُزّے رَسیت و شما مَزَنشانێن هُدائے چُکَّ بێت، چێا که آ، گۆن ناشگر و بدکارێن مردمان هم مهربان اِنت.
بارنابا شَرّێن مردے اَت و چه ایمان و پاکێن روها سررێچ اَت. اے دابا، دگه بازێن مردمے هُداوندئے راها هئوار بوت.