زَبور 11:7 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷ هُداوند آدل اِنت، آییا اَدل و اِنساپ دۆستَ بیت، نێکدل آییئے دێما گندنت.

زَبور 11:7 Referans Kwoze

اِلهام 22:4

آییئے چِهرگا گندنت و آییئے نام آیانی پێشانیگانَ بیت.

زَبور 17:15

بله من په پهرێزکاری تئیی دێما گندان، آگاه که بان، چه تئیی گِندگا سێرَ بان.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 3:12

چێا که هُداوندئے چمّ، نێک و پهرێزکارێن مردمان سکّ اِنت و گۆشی گۆن همایانی دْوایا. بله هُداوند وتی دێما چه بدکِردێن مردمانَ تَرّێنیت.“

زَبور 45:7

تئو پاکی و راستی دۆست داشتگ و چه بدیا نَپرَت کرتگ، پمێشکا هُدایا، تئیی هُدایا، ترا گێشتر چه تئیی همراهان شادهیئے رۆگن پِر مُشتگ.

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:2

او دُردانگان! انّون ما هُدائے چُکّ اێن، بله اَنگت زانگ نبوتگ که ما چے جۆڑ بئیگی اێن، همینچُکَ زانێن، وهدے آ زاهرَ بیت ما هم هماییئے ڈئولا بێن، پرچا که آ وهدی ما آییا هما پئیما گِندێن که آ هست.

زَبور 42:5

او منی اَرواه! چیا گیمّرتگئے؟ چیا منی دل و درونا پرێشان ائے؟ اۆست و اُمێت هُدائے سرا بکن، چیا که نۆکسرا هماییا نازێنان، وتی رَکّێنۆک و

زَبور 34:15

هُداوندئے چمّ گۆن پهرێزکاران اِنت و گۆشی هم په آیانی پریاتان پَچ.

زَبور 33:18

هئو! هُداوندئے چمّ گۆن همایان اِنت که چه آییا تُرسنت، گۆن همایان که اۆست و اُمێتِش آییئے مِهر اِنت،

زَبور 99:4

بادشاه زۆراور اِنت، اَدلی دۆستَ بیت. تئو، او هُدا، اِنساپ برجاه داشتگ، سجّهێن اِسراییلا تئو هما کار کرتگ که په اَدل و اِنساپ اَنت.

زَبور 33:5

آییا اَدل و راستی دۆستَ بیت، زمین چه آییئے مِهرا پُرّ اِنت.

زَبور 21:6

په راستی اَبدمانێن برکت بَکشاتگ و وتی بگلا گَل و شادانِت کرتگ.

زَبور 5:12

اَلّما، تئو، او هُداوند، پهرێزکاران برکتَ دئیئے و آیان گۆن وتی مِهر و رهمتا اِسپرئے پئیما نگهپانَ بئے!

زَبور 146:8

هُداوند کۆرانی چمّان پچَ کنت، هُداوند همایان چستَ کنت که لگَتمال اَنت، هُداوند پهرێزکاران دۆستَ داریت،

زَبور 7:9

او آدلێن هُدا که دل و درونانَ زانئے! بدکارانی شِرّیان هلاس کن و پهرێزکاران په دل مُهر بدار.

زَبور 7:11

هُدا آدلێن دادرسے، هُداے که هر رۆچ هِژمَ گیپت.

زَبور 37:28

چیا که هُداوندا اَدل دۆست اِنت و وتی دۆستداران یلهَ نکنت. هُداوند تان اَبد پهرێزکارانی پُشت و پناه اِنت، بله بدکارانی نَسل گُڈّگَ بیت.

زَبور 45:8

سجّهێن جامگِت گۆن مُرّ و اَوود و تۆجا مُشتگ و وشبۆ بوتگ‌اَنت. آجێن کَسرانی تها سیمّی سازانی زێمل ترا شادانَ کننت.