زَبور 108:1 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹ منی دل جَم اِنت، او هُدا! چه دلئے جُهلانکیا سئوتَ جنان و ترا نازێنان.

زَبور 108:1 Referans Kwoze

زَبور 145:21

منی دپ هُداوندا نازێنیت، سجّهێن سَهدار آییئے پاکێن ناما ستا بدئیاتنت، اَبد تان اَبد.

زَبور 104:33

من وتی سجّهێن زندا په هُداوندا سئوتَ جنان، تانکه زندگ آن، وتی هُدایا نازێنان.

زَبور 71:15

تئیی آدلێن کارانی هبرا کنان، سجّهێن رۆچا تئیی داتگێن نجاتئے جارا جنان، هرچُنت که آیانی هساب چه منی زانگا ڈنّ اِنت.

زَبور 68:1

هُدا جاه بجنات و آییئے دژمن شنگ و شانگ باتنت، آ که چه آییا نپرتَ کننت چه آییئے درگاها بتَچاتنت.

زَبور 71:8

دپُن چه تئیی تئوسیپا پُرّ اِنت، چه تئیی شان و شئوکتا سجّهێن رۆچا.

زَبور 34:1

دایما هُداوندا نازێنان آییئے ستا و سنا مُدام منی دپا اِنت.

دَرگوَز 15:1

گڑا موسّا و اِسراییلیان په هُداوندا اے نازێنک جت: ”من هُداوندا نازێنان، چێا که هُداوند په شان و شئوکت سۆبێن بوت. آییا اَسپ و اَسپ‌سوار دریایا چَگَل داتنت.

زَبور 30:12

تانکه منی اَرواه ترا ستا بدنت و بێتئوار مبیت. او هُداوند، منی هُدا! تان اَبد تئیی شُگرا گران.

زَبور 16:9

پمێشکا، دلُن وشّ و زبان شادان اِنت. جِسم و جانُن مان اُمێتئے کلاتا آرامَ گیپت.

زَبور 138:1

او هُداوند! چه دلئے جُهلانکیا تئیی شُگرا گِران، هُدایانی بارگاها ترا په سئوتَ نازێنان.