زَبور 104:14 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁴ تئو په دَلوَتان کاهَ رۆدێنئے و سبزگ که انسان کِشت و کِشار بکنت و چه زمینا وراک در بکنت،

زَبور 104:14 Referans Kwoze

زَبور 136:25

هما که سجّهێن سَهداران رۆزیگَ دنت، مِهری اَبدمان اِنت.

پێدایش 9:3

هر سُرِنده که ساهی مان اِنت، شمئے وراکَ بیت و اَنچۆ که من شمارا سبزگ داتگ‌اَنت، نون هر چیزَّ دئیان.

پێدایش 3:18

زمین په تئو کُنٹَگ و ڈنگَرَ کاریت و تئو زمینئے سبزگانَ ورئے.

پێدایش 2:9

هُداوندێن هُدایا چه هاکا هر وڑێن درچک رۆدێنت که گِندَگا زێبا و برِش ورگا وشّ اَتنت. زِندئے درچک و نێکی و بدیئے زانَگئے درچک باگئے نیاما اَتنت.

پێدایش 4:12

وهدے زمینا کارَ کنئے، زمین په تئو برَ نئیاریت و تئو، جهانا دَرپَدَر و بےآرامَ بئے.“

پێدایش 2:5

زمینئے سرا هچّ درچک و دار نرُستگ‌اَت و ڈگاران سبزگ نێست‌اَت. چێا که تان آ وهدا هُداوندێن هُدایا زمینئے سرا هئور نَگوارێنتگ‌اَت و اَنگت اِنسانے نێست‌اَت که زمینا کِشت و کِشارے بکنت.