زَبور 103:4 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁴ ترا چه مُردگانی جهانا رَکّێنیت و مِهر و رهمتئے تاجے تئیی سرا دنت.

زَبور 103:4 Referans Kwoze

زَبور 71:23

منی لُنٹ شادمانیئے کوکّارا کننت، من ترا نازێنان، که تئو منا مۆکِتگ.

زَبور 56:13

چیا که تئو، او هُدا، منا چه مرکا رَکّێنئے و منی پادان چه لَکُشَگا دارئے، که زِندئے رُژنا تئیی بارگاها گام بجنان.

زَبور 103:12

همینکس که مَشرک چه مَگربا دور اِنت، مئے گناهی چه ما همینکس دور کرتگ‌اَنت.

پِتْرُسئے ائولی کاگد 5:4

پدا وهدے مسترێن شپانکَ کئیت و پَدّرَ بیت، شما شان و شئوکتئے هما تاجا کَٹّێت که هچبر گار و زئوالَ نبیت.

زَبور 8:5

بله اَنگت تئو چه پرێشتگان بسّ کَمُّکے کمتر کرت و مزنی و اِزّتئے تاج سرا دات.

زَبور 5:12

اَلّما، تئو، او هُداوند، پهرێزکاران برکتَ دئیئے و آیان گۆن وتی مِهر و رهمتا اِسپرئے پئیما نگهپانَ بئے!

آکوب 1:12

بَهتاور هما اِنت که وتی آزمائِش و چَکّاسان مُهرَ اۆشتیت. پرچا که وهدے آ چه چَکّاسان سربلندَ بیت، زِندمانئے هما تاج آییا رسیت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان واده کرتگ.

زَبور 34:22

هُداوند وتی هزمتکارانی زِندا رَکّێنیت، هرکَس که آییئے باهۆٹَ بیت، مئیاربارَ نبیت.

اِلهام 5:9

آ نۆکێن سئوتے جنَگا و گوَشگا اَتنت: ”تئو تومارئے زورگ و اِشیئے مُهرانی پَچ کنگئے لاهک ائے چێا که تئو هِلار کنگ بوتگئے و گۆن وتی هۆنا په هُدایا چه هر کَبیله، زبان، کئوم و راجا مردم په بها زرتگ.

زَبور 21:3

چیا که گۆن بازێن برکتانی دئیگا په آییئے وشّ‌آتکا در آتکگئے و تاجے چه اَسیلێن تلاها سرا داتِت.

پێدایش 48:16

هما پرێشتگ که منا چه هر تاوانا رَکّێنتگی، اے چُکّان برکت بدئیات. اے منی نامئے سرا و منی پت و پیرُکئے نامئے سرا بزان اِبراهێم و اِساکئے ناما زانَگ باتنت و زمینئے سرا سکّ باز باتنت.“

زَبور 65:11

گۆن وتی نێکیا سالا تاجے سرا دئیئے، تئیی پادراه هم چه برکتا سررێچ اَنت.