2 هُداوندا په شادهی پرستش کنێت، گۆن شادمانیئے سئوتان آییئے بارگاها بیاێت.
مُدام شادمانی کنێت که شما هُداوندئیگ اێت. من پدا گوَشان، شادمانی کنێت.
منی لُنٹ شادمانیئے کوکّارا کننت، من ترا نازێنان، که تئو منا مۆکِتگ.
بیاێت په شُگرگزاری آییئے بارگاها رئوێن، په شادهی کوکّارَ کنێن، سئوتَ جنێن و آییا ستا کنێن،
وهدے وتی دلئے دردان درشانَ کنان، هئیالا کپان که چِه پئیما مزنێن مُچّیئے همراه اتان، جشنئے مزنێن مُچّیئے و گۆن شادهیئے کوکّار و شُگرگزاریئے سئوتان دێم په هُدائے لۆگا آیانی رهشۆن اتان.