زَبور 10:3 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

³ چیا که بدکارا وتی دلئے واهگانی سرا پَهر اِنت، لالچ کنۆکان برکتَ دنت و هُداوندا بد و ردَ گوَشیت.

زَبور 10:3 Referans Kwoze

زَبور 94:4

اے مردم گۆن کِبرے هبرَ کننت، سجّهێن بدکار بٹاکَ جننت.

لوکا 12:19

پدا گۆن وتَ گوَشان: ”تئو په بازێن سالان مزنێن مالے مُچّ کرتگ. نون آسودگ ببئے، وشّ بوَر و بنۆش و شادهی کن!“‘

زَبور 49:6

آیانی تئوکل په وتی زرّ و مالا اِنت و وتی مزنێن هستیئے سرا پهرَ کننت.

زَبور 35:21

دپا په من پَچَ رێچنت و گوَشنت: ”هه، هه، هه! گۆن وتی چمّانِن دیستگ!“

زَبور 5:6

درۆگبندان بێگواهَ کنئے، هُداوند چه هۆنیگ و پرێبکاران نپرتَ کنت.

دَرگوَز 15:9

دُژمنا گوَشت: ’من اِشانی رندا کپان و رسێنانِش، مالانی آوارا بهرَ کنان و وتی اَرواها سێراپَ کنان. زهما کَشّان و منی دستِش تباهَ کنت.‘

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:15

دنیا و هر چیزّے که آییئے تها هست، دۆستِش مدارێت. اگن کَسے دنیایا دۆست بداریت، پتئے مِهر آییئے دلا نێست.

آکوب 4:13

بله شما که گوَشێت: ”مرۆچی و باندا اے شهر و آ شهرا رئوێن و سالے همانگُرَ گوازێنێن، سئوداگریَ کنێن و مزنێن سوتَّ کَٹّێن،“ شَرّ گۆش دارێت.

پولُسئے کاگد په رومیان 1:32

هرچُنت آ چه هُدائے هُکما سهیگ اَنت که چُشێن کارانی کنۆک مَرکئے لاهک اَنت، بله اَنگت نه تهنا وت آ کارانَ کننت، دگرانی هم چُشێن کارانی پُشتَ بنت.

پولُسئے کاگد په رومیان 1:29

آ چه هر پئیمێن بَدکاری، گَندگی، تَماه و بدێن هئیالان پُرّ و سررێچ بوتگ‌اَنت، چه هَسدّ و کُنّت، هۆن و کۆش، جنْگ و جدل، مَندر و پرێب و بدواهیا پُرّ، مردمانی باپُشتا هبر کنۆک،

لوکا 12:15

گڑا گۆن مردمان گوَشتی: ”هُژّار بێت! وتا چه هر ڈئولێن تَماه و لالچا دور بدارێت، چێا که مال و دئولتئے زیادَهی انسانئے زِندئے مکسد و مُراد نه‌اِنت.“

زَبور 52:1

او پُرزۆرێن مرد! چیا بدیئے سرا پهرَ کنئے؟ هُدائے مِهر دایمی اِنت.

زَبور 49:18

تان هستۆمند اِنت مردم آییا ستا دئینت. هرچُنت که زِندا وتا بَهتاور زانتگی،

آکوب 4:16

بله نون چُش اِنت که په کِبرے پَهرَ کنێت. هر اے وڑێن پَهرے سِلّ اِنت.