گڑا تئوبه کن و هرچے که ترا رَستگ و تئو اِشکتگ یاتِش کن و مُهرِش بدار. اگن آگه نبوتئے، من دُزّکاییَ کایان و تئو هچّ سرپدَ نبئے که من چِه وهدا په تئو کایان.
تُرے هرچے ببیت، وتی زِندا اَنچُش بگوازێنێت که مَسیهئے وشّێن مِستاگا بکرزێت. گڑا اگن من شمئے چارگا بیایان یا چه شما دور ببان، بَسّ سهیگ ببان که شما یَکدل و یکجان اێت و مُهر اۆشتاتگێت و په وتی باوَرا، بزان په وشّێن مِستاگا په همدلی جُهد کنگا اێت و