اے راست اِنت که من باید اِنت شما سجّهێنانی بارئوا اَنچُش پِگر بکنان که پِگر کنگا آن، چێا که شما منی دلا اێت. تُرے من زمزیلان ببان یا وشّێن مِستاگئے دێمپانی و سابِت کنگا، شما سَجّهێن هُدائے رهمتان گۆن من شریکدار اێت.
گڑا چے؟ تُرے په بدنیّتی مَسیهئے جارا بجننت یا په دل و سِتک، بله هر وڑا مَسیهئے جار وَه جنَگ بئیگا اِنت و من چه اے کارا شادان آن. هئو، مُدام شادمانیَ کنان