15 اے راست اِنت که لهتێن چه زِدّ و هَسَدّا مَسیهئے پئیگاما جار جنَگا اِنت، بله دگه لهتێن اے کارا په دل و سِتک کنگا اِنت.
هچّ کارے په وتواهی و وتپسُندی مکنێت. په بێکِبری و دربێشی دگران چه وت بُرزتر سرپد ببێت.
آ هرچے که کننت، په مردمانی پێش دارگا کننت و بَسّ. وتی تاییتان مزنَ کننت و کباهئے لَمبان دْراجکَشّ.
بێشَکّ هُدادۆستیا مزنێن رازے مان: آ، اِنسانێئے شکل و درۆشما زاهر بوت، پاکێن روها آییئے راستی سابِت کرت، پرێشتگان آ دیست، کئومانی نیاما آییئے جار جنَگ بوت، دنیائے تها آییئے سرا ایمانِش آورت، آ، پُرشئوکتێن اَرشا برگ بوت.
سُنّت کنگئے هبر پمێشکا چست بوت که لهتێن درۆگێن ”برات“ مئے نیاما پُتِرتگاَت که مئے جاسوسیا بکننت و هما آزاتیا که مارا چه ایسّا مَسیهئے برکتا هستاِنت، سرپد ببنت تانکه مارا گُلام بکننت.
بله چه آیان لهتێنا، که کِبْرِس و کِرینیئے مردم اَتنت، اَنْتاکیَها آتک و اے وشّێن مِستاگِش هُداوندێن ایسّائے بارئوا په یونانیان هم سر کرت.
شما زانێت که هُدایا په بنی اِسراییلیان وتی کُلئو راه دات و چه ایسّا مَسیهئے راها، که سجّهێنانی هُداوند اِنت، سُهل و اێمِنیئے مِستاگ دات.
شاوول، همۆدا یَهودیانی کَنیسَها شت و جاریَ جت که ایسّا هُدائے چُکّ اِنت.
گڑا پیلیپُسا چه هُدائے پاکێن کتابئے همے هبران وتی گپّ و تْران بُنگێج کرت و ایسّا مَسیهئے وشّێن مِستاگی په آییا رسێنت.
آیان مزنێن پرستشگاه و لۆگانی تها، چه اے مِستاگئے تالان کنگا که ایسّا هما مَسیه اِنت، هچبر دستَ نکَشّت.
پیلیپُس سامِرَهئے یکّ شهرێا شت و اۆدا مَسیهئے کُلئوئے جاری جت.
بله په وَتواه و هما مردمان وتی کَهر و گَزبا گوارێنیت که هَکّ و راستیئے بدلا بَدکاریئے رَندگیر اَنت.