مَرکاس 9:24 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²⁴ بچکّئے پتا هما دمانا کوکّار کرت و گوَشتی: ”منا باور اِنت، اگن منی باور نِزۆر اِنت، کُمکّ بکن تان پُرزۆرتر ببیت.“

مَرکاس 9:24 Referans Kwoze

لوکا 17:5

ایسّائے کاسِدان گۆن هُداوندێن ایسّایا گوَشت: ”واجه! مئے سِتک و باوَرا گێش کن.“

په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 1:11

پمێشکا ما مُدام په شما دْوا کنێن که شمئے زندگی انچُش ببیت که هُدائے گْوانکا بکرزیت. هُدا گۆن وتی زۆر و واکا شمئے نێکێن اِرادهان پوره کنات و هر کارے که شمئے ایمان شمارا پرماییت، آییا سَرجم کنات.

په تِسالونیکیان پولُسئے دومی کاگد 1:3

او براتان! هَکّێن گپّ اِش اِنت که ما باید اِنت مُدام په شما هُدائے شُگرا بگرێن، چێا که شمئے ایمان رۆچ په رۆچ رُدان اِنت و په یکدومیا شمئے سجّهێنانی مِهر هم گێش بئیان اِنت.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 1:29

نون اے شَرَپ شمارا چه مَسیهئے نێمگا رَستگ که شما مسیهئے سرا نه تهنا باورمند ببێت، په آییا سکّی و سۆری هم بِسگّێت،

زَبور 126:5

هما که اَرس رێچانا کِشت و کِشارَ کننت، په شادهی کوکّار کنانا رُننت.

کاسِدانی کار 10:31

گوَشتی: ’کُرنیلیوس! تئیی دْوا و هئیرات یاتمانێن سئوگاتے که هُدائے بارگاها یات کنگَ بیت.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 1:4

تئیی اَرسانی تْرانگا که کپان، منا په تئیی دیدارا زهیرَ کنت که ترا بگِندان و گَلا بال ببان.

لوکا 7:44

گڑا ایسّایا جنێنئے نێمگا چَکّ تَرّێنت و گۆن شَمونا گوَشتی: ”اے جنێنا گندئے؟ من تئیی لۆگا آتکان، تئو منا پادانی شۆدگا ترَمپے آپ ندات، بله اے جنێنا منی پاد گۆن وتی اَرسان تَرّ کرت و گۆن مَلگۆران هُشک کرتنت.

لوکا 7:38

ایسّائے پُشتا، آییئے پادانی نزّیکّا گرێوان اۆشتات، گۆن وتی اَرسان ایسّائے پادی ترّ کرت و گۆن وتی مود و مَلگۆران هُشک کرتنت و پادی چُکّت و اَتر پِر مُشتنت.

زَبور 39:12

”او هُداوند! منی دْوایا بِشکن و په کُمکا منی پریاتئے نێمگا دلگۆش کن، ارسانُن مشمۆش و بێتئوار مبئے. چیا که تئیی گوَرا مهمانێئے پئیما آن، دَرامدے، وتی پت و پیرێنانی ڈئولا.

کاسِدانی کار 10:19

پِتْرُس تنینگه وتی دیستگێن اِلهامئے بارئوا پِگر کنگا اَت که هُدائے روها گۆن آییا گوَشت: ”بچار، سئے مردم آتکگ و تئیی جُستا اَنت.

مَرکاس 9:23

ایسّایا گوَشت: ”اگن منی دستا بوتَ کنت؟ آ که باوَرَ کنت، په آییا هر چیزّ بوتَ کنت.“

مَرکاس 9:25

وهدے ایسّایا دیست مهلوک چه هر نێمگا تچان آییئے کِرّا پێداک اِنت، جِنّی هَکَّل دات و گوَشتی: ”او کَرّ و لِلّێن جِنّ! اے بچکّا یله دئے و پدا هچبر اِشیئے جسم و جانا مپُتر.“