33 بله ایسّایا چَکّ تَرّێنت، مریدانی نێمگا چارت و پِتْرُسی هَکَّل دات و گوَشتی: ”او شئیتان! چه منی دێما دور بئے. تئیی هئیال هُدایی هئیالے نهاِنت، انسانی هئیالے.“
گڑا ایسّایا گوَشت: ”او شئیتان! چه منی دێما گُم بئے! پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
دنیا و هر چیزّے که آییئے تها هست، دۆستِش مدارێت. اگن کَسے دنیایا دۆست بداریت، پتئے مِهر آییئے دلا نێست.
اِشانی آسر تباهی اِنت. اِشانی هُدا وتی جِندئے لاپ اِنت و بێنَنگی اِشانی پَهر و شان اِنت. اِشانی هئیال گۆن دنیایی چیزّان اِنت.
من همایان نِهرَّ دئیان و اَدبَ کنان که منا دۆست اَنت. پمێشکا په دل پشۆمان بئے و تئوبه کن.
بِلّ منا پهرێزکارے شهمات بجنت، اے رهمے، بِلّ منا هکّل بدنت، اے په منی سرا رۆگنے، من چه اشیا انکارَ نکنان، انگت منی دْوا، بدکارانی کارانی هلاپا بیت.
نون هما ڈئولا که مَسیها وتی جسم و جانا سکّی سگّت، شما هم په اَنچێن کارێا تئیار ببێت، پرچا که هر وهدا کسێا مان جسما سکّی سگّتگ، چه گناها رَکّتگ.
بله هما که گناهَ کنت، مهلوکئے دێما مَلامت کنگ ببیت، تانکه اے دگه مردم اِبرَت بگرَنت.
هُداوندێن ایسّایا چَکّ تَرّێنت و پِتْرُسئے نێمگا چارت. گڑا، پِتْرُس هُداوندئے هبرئے یاتا کپت که گوَشتگاَتی: ”تئو مرۆچی کرۆسئے بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.“
نون ایسّایا نِشتگێن مردمانی نێمگا چارت و گوَشتی: ”منی مات و برات اِش اَنت!
ایسّایا په زَهر چارتنت، چێا که چه آیانی سِنگدلیا سکّ پَدَرد بوت. گۆن آ مردا گوَشتی: ”دستا شهار دئے!“ آییا دست شهار دات و دستی وشّ و دْراه بوت.
بله ایسّایا جوابے ندات. نون مریدان دَزبندی کرت: ”اِشیا یَل کن، گلّێنی، مئے رَندا کپتگ و باز کوکّار کنگا اِنت.“
اے گواهی راست اِنت، پمێشکا په ترُندی سرپدِش کن که راستێن ایمانئے سرا مُهر بۆشتنت و
بله ایسّایا چَکّ تَرّێنت، آ نِهرّ و هَکّل داتنت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”پاکێن کتابا نبیسگ بوتگ: وتی هُداوندێن هُدایا پرستش بکن و تهنا هماییئے هِزمتا بکن.“
ایسّایا چَکّ تَرّێنت و گۆن پِتْرُسا گوَشتی: ”او شئیتان! چه منی دێما دور بئے. تئو منی راها بندگا ائے، تئیی هئیال هُدایی هئیالے نهاِنت، انسانی هئیالے.“