32 مردمان یکّ کَرّێن مردے که زبانی هم لِلّ و چَچّ اَت، ایسّائے کِرّا آورت و دَزبندیاِش کرت که وتی دستا آییئے سرا پِر بمُشیت.
یکّ بَرے، ایسّا چه یکّێا جِنّے در کنگا اَت که آییا اے مرد گُنگ کرتگاَت. وهدے جِنّ در آتک، گُنگێن مرد هبر کنگا لَگت و سجّهێن مردم هئیران بوتنت.
گۆن آییا دَزبندیای کرت که ”منی جنکّ مَرکیگ اِنت. بیا و وتی دستا آییئے سرا اێر مُش، تانکه دْراه ببیت و زندگ بمانیت.“
هما دمانا، مردئے گۆش پَچ بوتنت، زبانی هم پَچ بوت و په شَرّی هبر کنگا لگِّت.