مَرکاس 4:17 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

¹⁷ بله په اے سئوَبا که ریشّگ و وَنڈالِش نجتگ، هُدائے کُلئو آیانی دلا، تان دێرا نمانیت و جاگهَ نکنت. وهدے په هُدائے گال و هبرانیگی سکّی و آزارے برسیتِش، هما دمانا چه راها ٹَگلنت و کپنت.

مَرکاس 4:17 Referans Kwoze

مَتّا 11:6

بَهتاور هما اِنت که منی کارانی گِندگا ٹَگل مئوارت و ملَکُشیت.“

اِلهام 2:10

چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.

مَتّا 12:31

پمێشکا شمارا گوَشان که هر گناه و کُپر، بَکشگ و پهِلّ کنگَ بیت، بله هُدائے پاکێن روهئے بارئوا سِلّێن هبر و کُپر، پهِلّ کنگَ نبیت.

اِلهام 2:13

منَ زانان تئو کجا جَهمنند ائے، همۆدا که شئیتانئے تَهت اِنت، بله تئو منی نام مُهر داشتگ. تئو منی وپادارێن شاهد، اَنْتیپاسئے وهدا هم منی سرا باوَر کنگا اِنکار نکرت، هما اَنْتیپاس که شمئے نیاما کُشگ بوت، همۆدا که شئیتان جَهمنند اِنت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:19

آ چه ما در آتکنت، بله چۆناها چه ما نه‌اتنت، اگن چه ما بوتێننت، گۆن ما منتنت. بله آیانی رئوگا شَرّ پێش داشت چه آیان یکّے هم چه ما نه‌اَت.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 4:16

ائولی رندا که من هَکدیوانا پێش کنگ بوتان، کسّ منی کُمَکّا نئیاتک. سجّهێنان منا یله کُرت. هُدا اِشان ببکشات.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 1:15

تئو زانئے که آسیائے دَمگئے سجّهێن مردمان منا یله داتگ، پیگێلوس و هِرموگێنِس هم آ رُمبا گۆن اَنت.

یوهَنّا 8:31

رَندا، ایسّایا گۆن هما یَهودیان گوَشت که آییئے سرا ایمانِش آورتگ‌اَت: ”اگن منی هبرانی سرا بۆشتێت، په دل منی مُرید اێت.

لوکا 12:10

همے ڈئولا، اگن کَسے انسانئے چُکّئے هِلاپا هبر بکنت پهِلّ کنگَ بیت، بله هرکَس هُدائے پاکێن روهئے سرا کُپر بکنت، آ بَکشگَ نبیت.

مَتّا 13:21

بله په اے سئوَبا که ریشّگ و وَنڈالی نجتگ، هُدائے هبر آییئے دلا، تان دێرا نمانیت و جاگهَ نکنت. وهدے هُدائے گال و هبرانی سئوَبا سکّی و آزارے برسیتی، هما دمانا چه راها ٹَگلیت و کپیت.

په تیموتاووسا پولُسئے دومی کاگد 4:10

چێا که دێماسا وتی دُنیادۆستیئے سئوَبا منا یله کرتگ و تِسالونیکیئے شهرا شتگ. کْریسْکیس گَلاتیَها شتگ و تیتوس دَلماتیَها.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 6:12

هما که مردمان گۆن جسمی کاران وشّ کنگئے جُهدا اَنت، شمارا په سُنّت و بُرُّکا مجبور کنگا اَنت. اے مردم تهنا پمێشکا چُش کنگا اَنت که وتا چه هما آزاران برَکّێننت که مَسیهئے سَلیبئے سئوَبا رسنت.

مَرکاس 4:16

همے ڈئولا، آ تُهم که ڈَل و ڈۆکانی سرا رتکنت، هما مردمانی مِسال اِنت که هُدائے هبرا گۆشَ دارنت و هما دمانا په گَل و شادهیَ مَنّنتی،

مَرکاس 4:18

آ تُهم که شِزّ و ڈَنگرانی نیاما رێچگ بوتنت، هما مردم اَنت که هُدائے گال و هبرا گۆشَ دارنت