40 لهتێن جنێن دور اۆشتاتگ و چارگا اَت، گۆن آیان، مَریم مَجْدَلیَه، کَسانێن آکوب و یوشائے مات مَریم و سالومه گۆن اَتنت.
هما مردم که ایسّائے پَجّارۆک اَتنت و هما جنێن که چه جَلیلا آییئے همراهیا آتکگاَتنت، دور و گِستا اۆشتاتگاَتنت و اے سجّهێن سرگوَستِش دیستنت.
یکشَمبِهئے سَباها ماهَلّه، چه وتی جاه جنَگا رَند، ایسّا چه سجّهێنان پێسر، مَریم مَجْدَلیَهئے دێما پَدّر بوت. اے هما مَریم اِنت که ایسّایا چه آییا هپت جِنّ کَشّتگاَت.
شَبَّتئے رۆچا رَند، بزان یکشَمبِهئے گوَرباما مَریم مَجْدَلیَه و آ دگه مَریم کبرئے چارگا شتنت.
بله مَریم مَجْدَلیَه و آ دگه مَریم، همۆدا کبرئے دێم په دێما نِشتنت.
اے هما دارتراشئے چُکّ نهاِنت؟ مَریم اِشیئے مات و آکوب، ایسُّپ، شَمون و یَهودا اِشیئے برات نهاَنت؟
مَریم مَجْدَلیَه و یوشائے مات مَریم، هر دوێنان دیست که آاِش کجا کَلّ کرت.
دۆست و همبلُن ٹَپّانی سئوَبا چه من وتا کرّے دارنت و نزّیکێن هم دور اۆشتاتگاَنت.
چه هُدا و هُداوندێن ایسّا مَسیهئے هِزمتکار، آکوبئے نێمگا په دوازدهێن کَبیلهان که دنیایا شِنگ و شانگ اَنت. شمارا سلام سر بات.
من اۆدا آ دگه کاسد ندیستنت، من بسّ هُداوندئے برات آکوب دیست.
پیلیپُس، بَرتولوما، توما و مالیاتگیرێن مَتّا، هَلْپیئے چُکّ آکوب، تَدّا،
وهدے شَبَّتئے رۆچ هلاس بوت، مَریم مَجْدَلیَه، آکوبئے مات مَریم و سالومَها، وشبۆێن دارو گپت که ایسّائے جۆنا چرپ کننت.
آییا لۆٹت بچارێت ایسّا چۆنێنے، بله مردمانی مُچّی مێڑی باز اَت و آییئے جند پَٹَکّ و لُککَدّے اَت. پمێشکا دیستی نکرت.