24 ایسّایا گوَشت: ”شما گُمراه نهاێت؟ پرچا که نه چه پاکێن کتابان چیزّے سَرکِچَ ورێت و نه هُدائے واک و زۆرا سرپدَ بێت.
چێا که تان آ وهدی پاکێن کتابئے اے هبرا سَرپد نبوتگاَتنت که په ایسّایا اَلّمی اِنت که چه مُردگان جاه بجنت.
ایسّایا پَسّئو دات: ”شما رَد وارتگ، چێا که نه چه پاکێن کتابان چیزّے سَرکِچَ ورێت و نه هُدائے واک و زۆرا سرپدَ بێت.
گۆن هما زۆر و واکا که هر چیزّا وتی دستا آورتَ کنت، گۆن هما زۆرا مئے اے هاکیێن بَدنا مَٹَّ کنت و وتی پُرشئوکتێن بَدنئے ڈئولا کنت.
هر چیزّے که پێسرا نِبیسگ بوتگ، په مئے تالیما بوتگ، تان گۆن پاکێن کتابئے بَکشتگێن سَبر و دِلبڈّیا مارا اُمێت برسیت.
اے شهرئے یَهودی چه تِسالونیکیئے شهرئے یَهودیان واهگدارتر اَتنت. آیان، په هُبّ و هُدۆک هُدائے هبر مَنِّت و هر رۆچ پاکێن کتابِشَ وانتنت و پَٹّ و پۆلِشَ کرت تان بزاننت بارێن پولُسئے هبر راست اَنت یا نه؟
ایسّایا پدا آ چارتنت و گوَشتی: ”په انسانا نبوتنی اِنت، بله په هُدایا چُش نهاِنت، چێا که هُدائے دستا هر چیزّ بوتَ کنت.“
شما پاکێن کتابان پَٹّ و پۆلَ کنێت و وانێت، چێا که شمئے هئیالا اِشانی تها شمارا اَبدمانێن زِندَ رسیت. همے پاکێن کتاب منی بارئوا گواهیَ دئینت،
چێا که په هُدایا، هچّ کارے نبوتنی نهاِنت.“
بازێنے که زمینئے هاکانی تها واب اِنت، جاهَ جنت، لهتێن په اَبدمانێن زِندا و لهتێن په پَشَلی و اَبدمانێن کَمشرپیا.
چُشێن کارے هست که په هُداوندا گران ببیت؟ گیشّتگێن وهدا، دێمی سالا تئیی کِرّا پِرَ ترّان و سارَها مردێنچُکّے بیت.“
نون تئو بگوَش، آهِرَتئے رۆچا اے جنێن کجام براتئیگَ بیت؟ چێا که هر هپتێن براتان باریگ باریگا گۆن آییا سور کرتگاَت.“
مُردگ که جاهَ جننت، نه سورَ کننت و نه سور دئیگَ بنت، آسمانی پرێشتگانی ڈئولا بنت.