24 ایسّایا گوَشت: ”ڈنّا برئوێت، جنکّ نمُرتگ، بَسّ واب اِنت.“ بله مردم آییئے هبرانی سرا کَلاگ گِرگا اَتنت.
پولُس اێر آتک، آییئے نێمگا جَهل بوت، گُلاێشی کرت و گوَشتی: ”متُرسێت، ساهی مان اِنت.“
پِتْرُسا آ سجّهێن چه بانا در کرتنت، کۆنڈان کپت و دْوایی کرت. رَندا دێمی جۆنئے نێمگا تَرّێنت و گوَشتی: ”او تَبیتا! پاد آ.“ آییا وتی چمّ پَچ کرتنت، پِتْرُسئے نێمگا چارتی و نِشت.
وهدے ایسّایا اے هبر اِشکت، گوَشتی: ”اے نادْراهی آییا نکُشیت، په هُدائے شان و شئوکتا نشانیے بیت، تانکه چه اِشیا هُدائے چُکّئے شان و شئوکت زاهر ببیت.“
مردمان گۆن اے هبرانی اِشکنگا ریشکندے جت، بله ایسّایا چه هما بانا که جنکّ اۆدا اَت، سجّهێن مردم در کرتنت و گۆن جنکّئے پت و مات و وتی سئیێن مریدان همۆدا شت.
آیان ایسّائے سرا کندت و کَلاگ گپت، چێا که زانتگاَتِش جنکّ مُرتگ.