30 چه آیان کمّے گِستا و آ کَشتر، هوکّانی رمگے چَرگا اَت.
همۆدا جُمپێئے سرا، هوکّانی مزنێن رمگے چَرگا اَت.
همۆدا، جُمپێئے سرا، هوکّانی مزنێن رمگے چَرگا اَت، جِنّان گۆن ایسّایا دَزبندی کرت: ”مارا بِلّ که اے هوکّانی جسما پُترێن.“ ایسّایا اجازت داتنت.
پاک و پَلگارێن چیزّان کُچکّان مدئیێت و وتی مروارِدان هوکّانی دێما مپرّێنێت. چۆ مبیت که آیان لگتمال بکننت و پِر بترّنت و شمئے جندا دِرّ و دْراش بکننت.
آیان کوکّار کرت و گوَشت: ”او هُدائے چُکّ! ترا گۆن ما چِه کار اِنت؟ چه گیشّێنتگێن وهدا پێسر، په مئے اَزاب دئیگا آتکگئے؟“
گڑا پلیتێن روهان چه ایسّایا دَزبندی کرت و گوَشت: ”اگن تئو مارا چه اے مردمان درَ کنئے، گڑا راه دئے که هوکّانی جسما پُترێن.“