22 ایسّایا گوَشت: ”بیا، منی رَندگیریا بکن، بِلّ که مُردگ وتی مُردگان وت کَبر و کَپنَ کننت.“
بله انّون مارا پمێشکا جشن و شادهی کنگی اِنت که تئیی اے برات مُرتگاَت و نون زندگ بوتگ، گار و بێگواه اَت و نون ودی بوتگ و آتکگ.‘“
بله هما جنۆزام که په وتی جندئے لزّتان زندگ اِنت، بزان زندگا مُرتگ.
اے دگه رۆچا، وهدے ایسّایا اراده کرت که جَلیلئے دَمگا رئوان، پیلیپُسی در گێتک و گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن.“
اَنچُش که ایسّا راها رئوگا اَت، مَتّا نامێن مردے دیستی که سُنگ و مالیات گِرگئے جاگها نِشتگاَت. گۆن آییا گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن!“ مَتّا پاد آتک و آییئے همراه بوت.
دگه یکّ مریدێا گۆن آییا گوَشت: ”او واجه! منا مۆکل بدئے پێسرا رئوان وتی پتا کبرَ کنان.“
اَنچُش که ایسّا راها رئوگا اَت، هَلْپیئے چُکّ لاویای دیست که سُنگ و مالیات گِرگئے جاگها نِشتگاَت. گۆن آییا گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن.“ آ پاد آتک و ایسّائے همراه بوت.
ایسّایا گۆن دگه مردێا گوَشت: ”بیا، منی رَندگیریا بکن.“ بله آییا پَسّئو دات: ”او واجه! منا مۆکل بدئے پێسرا رئوان وتی پتا کبرَ کنان.“
ایسّایا گوَشت: ”بِلّ که مُردگ وتی مُردگان وت کَبر و کَپنَ کننت، تئو برئو و هُدائے بادشاهیئے وشّێن مِستاگا په مردمان سر کن.“
چێا که منی اے چُکّ مُرتگاَت بله نون پدا زندگ بوتگ، گار اَت و نون ودی بوتگ. اے ڈئولا آیان گَل و شادهی کرت.‘
گۆن اے هبران، ایسّایا پِتْرُسئے مَرکئے نێمگا اِشاره کرت، که پِتْرُس چۆنَ مریت و هُدائے شان و شئوکتا زاهرَ کنت. پدا گوَشتی: ”منی رَندگیریا بکن.“
ایسّایا گوَشت: ”اگن منی رَزا همے ببیت که اے تان منی آیگئے وهدا زندگ بمانیت، تئیی چِه کارے هرابَ بیت؟ تئو منی رَندگیریا بکن.“