مَتّا 7:7 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁷ بلۆٹێت، شمارا دئیگَ بیت. شۆهاز بکنێت، درَ گێجێت. دروازگا بٹُکّێت، پَچَ بیت.

مَتّا 7:7 Referans Kwoze

مَتّا 21:22

اگن شما باور کنێت، هرچے که وتی دْوایانی تها لۆٹێت، شمارا دئیگَ بیت.“

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:22

آ وهدی هرچے چه آییا بلۆٹێن مارا رسیت، چێا که آییئے هُکم و پرمانانَ زورێن و په هماییئے وَشنۆدیا کارَ کنێن.

یوهَنّا 15:7

اگن شما منی دل و درونا بمانێت و منی هبر شمئے دلا بماننت، هرچے که لۆٹێت بلۆٹێت، شمارا رسیت.

مَرکاس 11:24

پمێشکا شمارا گوَشان، هرچے که وتی دْوایانی تها لۆٹێت، باور کنێت که شمارا رسِتگ و شمارا دئیگَ بیت.

مَتّا 6:33

چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.

مَتّا 7:8

چێا که هرکَس بلۆٹیت، آییا رسیت. هرکَس شۆهاز بکنت، درَ گێجیت. هرکَس دروازگا بٹُکّیت، په آییا پَچَ بیت.

یوهَنّا 15:16

شما منا گچێن نکرتگ، من شمارا گچێن کرتگ و دێم داتگ که شما برئوێت و بَر و سَمر بیارێت، اَبدمانێن بَر و سَمر. گڑا هرچے که منی نامئے سرا چه پتا بلۆٹێت، شمارا دنت.

زَبور 10:17

او هُداوند! تئو بزّگانی واهگان گۆشَ دارئے، آیان دلبڈیَ دئیئے و هبرانِش اِشکنئے.

یوهَنّا 4:10

ایسّایا آییئے پَسّئوا گوَشت: ”اگن تئو بزانتێن که هُدائے داد و بَکشش چێے و اے کئے اِنت که چه تئو آپَ لۆٹیت، گڑا اَلّما تئو گۆن آییا دَزبندی کرتگ‌اَت که منا آپ بدئے و آییا ترا زنداپ داتگ‌اَت.“

مَتّا 18:19

من شمارا اے هم گوَشان، اگن زمینئے سرا چه شما دو کَس، په همدلی و تِپاک چیزّے بلۆٹیت، هر واهگے که ببیت، چه منی آسمانی پتئے نێمگا آیانَ رسیت.

آکوب 5:15

باوَرمندی دْوا نادْراها دْراهَ کنت و هُداوند آییا پادَ کنت و اگن گناهی کرتگ، گناهی بَکشگَ بنت.

زَبور 27:8

تئو گوَشتگ: ”منی چِهرگئے شۆهازا ببئے.“ دلَ گوَشیت: ”هُداوندا! تئیی چِهرگئے شۆهازا آن.“

لوکا 18:1

ایسّایا په مریدان مِسالے آورت تان آیان سَرکِچ بدنت و پێش بداریت که هروهد دْوا بکننت و هچبر دلپرۆش و نااُمێت مبنت.

مَتّا 7:11

شما که رَدکار اێت، اَنگت وتی چُکّان شَرّێن چیزّانی دئیگا زانێت. گڑا شمئے آسمانی پت چینکدر شرترَ زانت که وتی لۆٹۆکێن چُکّان وشّێن چیزّ بدنت.

زَبور 50:15

سکّی و سۆریانی رۆچا منا بلۆٹ، من ترا نجاتَ دئیان و تئو منا شان و شئوکتَ دئیئے.“

پولُسئے کاگد په رومیان 2:7

هما که گۆن سبر و اۆپار، نێکێن کارانی سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت و شئوکت، ازّت و نمیرانیئے رَندا اَنت، آیان نمیرانێن زِندَ بَکشیت.

زَبور 119:12

ترا ستا بات، او هُداوند! وتی هُکمان منا سۆج دئے.

زَبور 86:5

تئو، او هُداوند، نێک و بَکشنده ائے و په آیان چه مِهرا سررێچ ائے که گۆن تئو پریاتَ کننت.

زَبور 70:4

بله آ که تئیی شۆهازا اَنت، سجّهێن تئیی درگاها شادهی کنات و گَل و بال باتنت، آ که تئیی داتگێن نجاتِش دۆستَ بیت، مُدام بگوَشاتنت: ”هُداوند مَزن‌شان اِنت.“

زَبور 69:32

بێکِبر و دَربێش اے چیزّا که بگندنت گَل و شادانَ بنت. او هُدا‌ئے شۆهاز کنۆکان! زنده‌دل باتێت.

زَبور 10:4

بدکار مان وتی کِبر و گُروناکیا گوَشیت: ”هُدا در گێتکَ نکنت“، آییئے سجّهێن پگر و هئیال اِش اِنت که ”هُداے نێست“.

پولُسئے کاگد په رومیان 3:11

کَسّ سرپدَ نبیت، هچکَس هُدائے شۆهازا نه‌اِنت.

لوکا 13:25

وهدے کئیت که لۆگئے هُدابُند پادَ کئیت و لۆگئے دروازگا بندَ کنت، گڑا شما لۆگئے دپا اۆشتێت و هرچُنت دروازگا ٹُکّێت و تئوارَ کنێت: ’او واجه! دروازگا په ما پَچ کن!‘، بله آ پَسّئوَ دنت که ’من شمارا پَجّاهَ نئیاران و نزانان چه کجا اێت.‘

زَبور 34:4

هُداوندُن شۆهاز کرت و منا پَسّئوی دات، چه منی سجّهێن تُرسان منا آزاتی کرت.

زَبور 37:4

چه هُداوندا شادمان بئے که آ تئیی دلئے مرادا پورهَ کنت.

پێدایش 26:32

هما رۆچا اِساکئے هِزمتکار آتکنت و وتی جَتگێن چاتئے بارئوا هالِش دات. گوَشتِش: ”ما آپ در گێتکگ.“