43 شما اِشکتگ که گوَشگ بوتگ: ’گۆن وتی همساهگا مِهر بکن و گۆن وتی دژمنا نپرت‘.
وتی پت و ماتا اِزَّت بدئے، گۆن وتی همساهگا وتی جندئے پئیما مِهر بکن.“
اگن شاهانگێن شَریَتا، هما دابا برجاه بدارێت که پاکێن کتاب هُکمَ کنت: ”گۆن وتی همساهگا وتی جندئے ڈئولا مِهر بکن“ گڑا شما شَرّ کرتگ.
بله تئو، او هُداوند! منی سرا رهم کن، منا پاد کن تان وتی جُستانِش بکنان.
شما اِشکتگ که گۆن پێشیگێن مردمان گوَشگ بوتگ: ’هۆن و کۆش مکن، هرکَس هۆنَ کنت، آییئے دادرسی و داوریَ بیت و مئیاریگ کنگَ بیت.‘
شما اِشکتگ که گوَشگ بوتگ: ’زِنا مکن‘.
ما اے هُکم چه هماییا گپتگ که گوَشیت: ”هرکَس که گۆن هُدایا مِهرَ کنت، باید اِنت گۆن وتی براتا هم مِهر بکنت.“