23 مردمانی رهادگ کنگا رَند، په دْوا کنگا تهنا کۆهئے سرا سر کپت. رۆنِند اَت و آ وت تهنا اَت.
هما وهدا یکّ رۆچے، ایسّا په دْوا کنگا کۆها شت و سجّهێن شپی گۆن هُدایا په دْوا گوازێنت.
مردمانی یله کنگا رَند، ایسّا په دْوا کنگا کۆهئے سرا سر کپت.
رَندا ایسّا گۆن وتی مریدان جِتْسیمانی نامێن جاگهێا شت و گۆن آیان گوَشتی: ”همِدا بدارێت، من کمّے دێمترا رئوان و دْوا کنان.“
بله هروهد دْوا کنئے، وتی لۆگا برئو، لۆگئے دپا ببند و چه وتی آسمانی پتا، که چه چمّان چێر و اَندێم اِنت، دْوا بلۆٹ، گڑا تئیی پت، که چێرێنانَ گِندیت، تئیی مُزّا دنت.
وت په دْوا و هُدائے پاکێن هبرئے هِزمتکاریا دَزگٹّ ببێن.“
چه اے هبران، کِساس هشت رۆچا رَند، ایسّایا پِتْرُس، یوهَنّا و آکوب همراه کرتنت و په دْوایا یکّ کۆهێئے سرا شت.
سَباها ماهَلّه که اَنگت تهار اَت، ایسّا پاد آتک، چه لۆگا در کپت، یکّ گِستا و پناهێن جاگهێا شت و دْوایی کرت.
وهدے یَهیا بازێن مردمان پاکشۆدی دئیگا اَت، آییا ایسّا هم پاکشۆدی دات. وهدے ایسّا دْوا کنگا اَت، هما وهدا آسمانئے دپ پَچ بوت و
ایسّا گێشتر، چه مردمان دور، گِستا و تهنا، بَرّ و گیابانان دْوا کنگا اَت.
یکّ رۆچے، ایسّا اێوکا دْوا کنگا اَت و مرید گۆن آییا گۆن اَتنت. چه مریدان جُستی کرت: ”مردم منی بارئوا چے گوَشنت، من کئے آن؟“