24 نه شاگرد چه وتی استادا مسترَ بیت و نه گُلام چه وتی هُدابندا.
چه اے هبرا بێهئیال مبێت که من گۆن شما گوَشتگ: ’گُلام چه واجها مسترَ نبیت.‘ اگن آیان منا آزار داتگ، شمارا هم آزارَ دئینت. اگن منی هبرِش زرتگ، شمئے هبرا هم زورنت.
شاگرد چه وتی استادا زانتکارترَ نبیت، بله هما که رُست و رُدۆمَ گیپت و چه تالیما سررێچَ بیت، وتی استادئے ڈئولا بوتَ کنت.
شمارا راستێنَ گوَشان، هچّ گُلام چه وتی واجها و هچّ کاسِد چه وتی دێم دئیۆکا مستر نهاِنت.
شاگردا همینچُک بَسّ اِنت که وتی استادئے پئیما ببیت و گُلام وتی هُدابُندئے پئیما. وهدے لۆگئے هُدابُندِش بِلزَبول گوَشتگ، گڑا لۆگئے اے دگه مردمان اَلّم بدترێن نام پِرَ بندنت.