مَتّا 10:22 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²² سجّهێن مردم، په منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.

مَتّا 10:22 Referans Kwoze

مَتّا 24:13

بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.

آکوب 1:12

بَهتاور هما اِنت که وتی آزمائِش و چَکّاسان مُهرَ اۆشتیت. پرچا که وهدے آ چه چَکّاسان سربلندَ بیت، زِندمانئے هما تاج آییا رسیت که هُدایا په وتی دۆست دارۆکان واده کرتگ.

اِلهام 2:10

چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.

مَرکاس 13:13

سجّهێن مردم، په منی نامئیگی چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.

مَتّا 10:39

چێا که، اگن کَسے وتی ساهئے دارگئے جُهدا بکنت، آییا باهێنیت، بله کَسے که په منیگی وتی ساها باهێنیت، آییا رَکّێنیت.

یوهَنّائے ائولی کاگد 3:13

او براتان! چه اے هبرا هئیرت مکنێت که دنیا گۆن شما نَپرتَ کنت.

مَتّا 24:9

آ وهدا شمارا گرنت و سکّی و سۆریانی آماچَ کننت و کُشنت هم و دنیائے سجّهێن کئوم، منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت.

پولُسئے کاگد په رومیان 2:7

هما که گۆن سبر و اۆپار، نێکێن کارانی سرا مُهر اۆشتاتگ‌اَنت و شئوکت، ازّت و نمیرانیئے رَندا اَنت، آیان نمیرانێن زِندَ بَکشیت.

یوهَنّا 17:14

من تئیی هبر اِشانا سر کرت. اَنچُش که من دنیایی مردمے نه‌آن، اے هم دنیایی مردم نه‌اَنت، پمێشکا دنیا چه اِشان نَپرتَ کنت.

په گَلاتیان پولُسئے کاگد 6:9

شَرّێن کارئے کنگا دم مبَرێن، چێا که اگن هِمّتا دئور مدئیێن، په وهدَ رُنێن.

لوکا 6:22

بَهتاور اێت شما، وهدے مردم په انسانئے چُکّئیگی شمارا آزارَ دئینت و چه وت دور و گِستا کننت، دُژمانَ دئینت و بَنّامَ کننت.

مَتّا 5:11

بَهتاور اێت شما که په منیگی مردم شمارا دُژمانَ دئینت و آزارَ رسێننت، شمئے پُشتا درۆگَ بندنت و بدَ گوَشنت.

اِلهام 2:17

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه چێر و پناهێن مَنّا بَهرے دئیان. من آ مردما اسپێتێن سِنگے هم دئیان که آییئے سرا نۆکێن نامے نبشته اِنت. اے ناما تهنا هما زانت که آییا دئیگَ بیت.

یوهَنّا 7:7

دنیا چه شما نَپرت کرتَ نکنت بله چه من نَپرتَ کنت، چێا که من دنیائے مردمانی بارئوا گواهیَ دئیان که آیانی کار سِلّ اَنت.

لوکا 8:15

شَرّێن زمینا رِتکگێن تُهمانی مانا، هما مردم اَنت که هُدائے هبران گۆشَ دارنت و په سِتک و دل و پاکێن نیّتے آیانَ مَنّنت. اے چۆ هما کِشارا اَنت که هۆشگ و بَرَ کننت و پایدارَ بنت.

اِلهام 3:21

هما که سۆبێنَ بیت، من آییا گۆن وت، وتی تَهتئے سرا نندگئے هَکّا دئیان، همے پئیما که من سۆبێن بوتان و گۆن وتی پتا، آییئے تَهتئے سرا نِشتان.

اِلهام 2:7

هرکَسا که گۆش پِر، گۆش بداریت که پاکێن روه گۆن کِلیسایان چے گوَشیت. هما که سۆبێنَ بیت، من آییا چه زِندئے هما درچکا ورگئے هکّا دئیان که هُدائے بهشتا اِنت.

اِلهام 2:26

هما که سۆبێنَ بیت و تان آهِرا منی کارانَ کنت، من آییا کئومانی سرا واک و اِهتیارَ دئیان.

کاسِدانی کار 9:16

من آییا سهیگَ کنان که په منی ناما آییا چینچُک آزار سَگّگی اِنت.“

اِلهام 2:3

مُهر اۆشتاتگئے و گۆن سبر و اۆپارے هر چیزِّت په منی ناما سگِّتگ و دمِت نبُرتگ.

لوکا 21:17

سجّهێن مردم په منی نامئے سئوَبا چه شما نپْرتَ کننت،

لوکا 21:19

اگن په دِلێری سکّیان بسگّێت، وتی ساها رَکّێنێت.