”من که ایسّا آن، وتی پرێشتگ دێم داتگ تانکه کِلیسایانی هاترا شمارا اے چیزّانی شاهدیا بدنت. من داوودئے ریشّگ آن و داوودئے پُشپَد هم. سُهبئے رُژناێن اِستار من آن.“
ایسّا مَسیهئے پێدائِش اے ڈئولا اَت: ایسّائے مات مَریم، ایسُّپا سانگ کرتگاَت بله چه آیانی سور و آرۆسا پێسر، زانتِش که چه هُدائے پاکێن روها، آییئے لاپ پُرّ بوتگ.