54 وهدے ایسّائے مرید، آکوب و یوهَنّا چه اے هالا سَهیگ بوتنت، گوَشتِش: ”او هُداوند! تئو رزا دئیئے ما چه هُدایا بلۆٹێن که چه آسمانا آسے راه بدنت و اِشان بسۆچیت و هاک و پُر بکنت؟“
رسترئے یکّ سَرَگێا گوَشئیگا کُشۆکێن ٹَپّے پِر اَت، بله کُشۆکێن ٹَپّ دْراه بوتگاَت. سجّهێن زمین هئیران بوت و رسترئے رَندگیریای کرت.
زِبْدیئے چُکّ، آکوب و آییئے برات یوهَنّا که ایسّایا ”گْرند و گِرۆکئے چُکّ“ نام پِر بستنت،
بله ایسّایا چَکّ تَرّێنت، آ نِهرّ و هَکّل داتنت.
اِشیا مزنێن نشانی پێشَ داشت، آسی هم چه آسمانا تان زمینا مهلوکئے چمّانی دێما اێرَ گێتک.