34 بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت و شما گوَشێت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘
بله پَریسی و شَریَتئے زانۆگر، نُرنڈان و ایراز گرانا گوَشگا اَتنت: ”اے مرد گۆن گُنهکاران نِند و نیادَ کنت و گۆن آیان هۆر ورگَ وارت.“
آیان په ایسّایا شامے جۆڑ کرت. مَرتا مهمانان آپ و تام کنگا اَت. چه پَرزۆنَگئے سرئے نِشتگێن مردمان یکّے ایلازَر اَت.
وهدے مردمان اے دیست، وتمانوتا نُرنڈان گوَشتِش: ”ایسّا گُنهکارێن مردێئے لۆگا مهمان بوتگ.“
شَبَّتئے رۆچے، ایسّا په وراکئے ورگا چه پَریسی سرۆکان یکّێئے لۆگا شتگاَت. اۆدئے مردم په دلگۆش آییا چارگا اَتنت که بارێن چے کنت؟
چه پَریسیان یکّێا ایسّا وتی لۆگا مهمان کرت. آ شت و په ورگا پَرزۆنَگئے سرا نِشت.
گڑا لاویا وتی لۆگا په ایسّائے شرپا، پُرمڑاهێن مهمانیے کرت. اے مهمانیا، بازێن مالیاتگیر و لهتێن دگه مردم گۆن آیان گۆن اَت.
وهدے پَریسیان اے دیست گۆن ایسّائے مریدان گوَشتِش: ”چیا شمئے واجه گۆن سُنگی و گُنهکاران وراکَ وارت؟“
ایسّا و آییئے مُریدِش هم لۆٹتگاَتنت.
وهدے ایسّایا هبر هلاس کرت، یکّ پَریسیێا آ وتی لۆگا مهمان کرت، ایسّا آییئے لۆگا شت و په وراکئے ورگا پَرزۆنَگئے سرا نِشت.
اگن تهنا گۆن هما مردمان مِهر کنێت که گۆن شما مِهرَ کننت، گڑا شمارا چۆنێن مُزّے رسیت؟ سُنگی و مالیاتگیر همے ڈئولا نکننت؟
بله انسانئے چُکّ آتکگ، وارت و نۆشیت، گوَشنت: ’لاپی و شرابیے، مالیاتگیر و گُنهکارانی سَنگت اِنت.‘ بله هِکمت و زانت چه کار و کِردا زاهرَ بیت.“
پاکشۆدۆکێن یَهیا آتکگ، نه نانی وارت و نه شرابی نۆشت و شما گوَشێت جِنّی پِر اِنت،
بله هِکمت و زانتا هما زاهرَ کننت که آییئے رَندگیر و مَنّۆگر اَنت.“