38 ایسّا چه کَنیسَها در کپت و شَمونئے لۆگا شت. شَمونئے وسّیگ، تْرندێن تَپێا گپتگاَت. شَمونئے لۆگئے مردمان، په آییئے دْراه کنگا گۆن ایسّایا دَزبندی کرت.
بله منَ زانان که هر چیزّے که تئو چه هُدایا بلۆٹئے، انّون هم ترا دنت.“
ایلازَرئے گهاران په ایسّایا کُلئو دێم دات: ”او هُداوند! تئیی دۆستێن مردم نادْراه اِنت.“
بله ایسّایا جوابے ندات. نون مریدان دَزبندی کرت: ”اِشیا یَل کن، گلّێنی، مئے رَندا کپتگ و باز کوکّار کنگا اِنت.“
سجّهێن سوریَها آییئے نام و تئوار پْرشت و مردمان هر ڈئولێن ناجۆڑ و نادْراه، جِنّی، مِرْگیئے نادْراه، لَنگ و مُنڈ ایسّائے کِرّا آورتنت و آییا دْراهَ کرتنت.