33 نَهشونِ اَمیناداب، اَمینادابِ اَرَم، اَرَمِ هِسْرون، هِسْرونِ پارِس، پارِسِ یَهودا،
او یَهودا! تئیی برات ترا نازێننت، تئیی دست دژمنانی گُٹّا سکَّ بیت، تئیی پتئے چُکّ تئیی دێما کۆنڈانَ کپنت.
یَهودائے مردێنچُکّ اێر و اۆنان و شێلا و پارِس و زارَه اَتنت. بله اێر و اۆنان کَنهانا مُرتگاَتنت. پارِسئے مردێنچُکّ هِسرون و هامول اَتنت.
بله وهدے اے چُکّا وتی دست پدا تها بُرت، براتی در آتک و جَنبۆگا گوَشت: ”اِه! تئو چۆن وتی راه پَچ کرت.“ پمێشکا آییئے نامِش پارِس کرت.
لیاه پدا لاپپُرّ بوت و وهدے مردێنچُکّے آورتی، گوَشتی: ”نون من هُداوندا نازێنان.“ گڑا چُکّئے نامی یَهودا کرت. چه اِد و رند چُکّئے آرَگی بند بوت.
داوودِ یَسّی، یَسّیِ اۆبئید، اۆبئیدِ بۆازّ، بۆازِّ سَلمون، سَلمونِ نَهْشون،
یَهودایِ آکوب، آکوبِ اِساک، اِساکِ اِبراهێم، اِبراهێمِ تێراِ، تێراِ ناهۆر،