51 بله په ایسّائے مئیاریگ کنگا گۆن آیانی شئور و هبران همدل نهاَت. آ، یَهودیانی شهر اَریماتیائے مردمے اَت و هُدائے بادشاهیئے رَهچار و وداریگ اَت.
هما وهدا اورشَلیمئے شهرا، شَمون نامێن مردے هستاَت که پهرێزکار و هُدادۆستے اَت و بنی اِسراییلیانی رَکّێنۆکئے رَهچار اَت و هُدائے پاکێن روه، گۆن آییا گۆن اَت.
آ هم، هما ساهتا آیانی کِرّا آتک، هُدائے شُگری گپت و گۆن هما سجّهێن مردمان که اورشَلیمئے رَکّێنگئے رَهچار اَتنت، گوَشتی: ”اے چُکّ هما رَکّێنۆک اِنت.“
ایسُّپ نامێن مردے که اَریماتیائے شهرئے نندۆک اَت، سرۆکانی دیوانئے اِزَّتمندێن باسکے اَت و وت هم هُدائے بادشاهیئے رَهچار و وداریگ اَت. جُمَهئے بێگاها پیلاتوسئے کِرّا شت و گۆن بهادُرّی و دِلێری، ایسّائے جۆنئے برگئے اِجازتی لۆٹت.
او هُداوند! وداریگ آن که تئو برَکّێنئے.
گڑا گوَشتی: ”او ایسّا! وهدے تئو وتی بادشاهیا سر بوتئے، منی هئیالا هم بکپ.“
گۆن گێشترێن مردمان گۆن مکپ و بدێن کار مکن. جێڑهێئے سرا که شاهدیَ دئیئے، اِنساپا لگتمال مکن، بِلّ تُرے گێشترێن مردم هما نێمگا اَنت.
رۆنِندا، اَریماتیائے شهرئے ایسُّپ نامێن زَردارێن مردے آتک که ایسّائے مریدے اَت.
پیلاتوسئے کِرّا شت و چه آییا ایسّائے جۆنئے برگئے اجازتی لۆٹت.