13 پیلاتوسا، مزنێن دینی پێشوا، یَهودیانی کماش و مهلوک لۆٹتنت و
پیلاتوسا درّاێنت: ”راستی چے اِنت؟“ اے هبرئے کنگا رند پیلاتوس پدا یَهودیانی کِرّا شت و گوَشتی: ”من هچّ چُشێن بُنیادے نگندان که اے مردا مئیاربار بکنان.
پیلاتوسا جُست کرت: ”چیا بارێن؟ مئیاری چے اِنت؟“ بله آیان گێشتر کوکّار کرت: ”سَلیبی کَشّ!“
پیلاتوس پدا یَهودیانی کِرّا ڈنّا در آتک و گوَشتی: ”بچارێت، اِشیا شمئے کِرّا ڈنّا کاران تانکه شما بزانێت که من په اِشیئے مئیاریگ کنگا هچّ بنیادے نگندان.“
مردم په سئیل و نِدارگا اۆشتاتگاَتنت و سرۆکانی دیوانئے باسک ریشکند کنانا، گوَشگا اَتنت که ”اِشیا، آ دگه رَکّێنتنت، بله اگن مَسیه اِنت و هُدائے هما گچێن کرتگێن، نون گڑا وتا برَکّێنیت.“
بله مئے مزنێن دینی پێشوا و کئومئے سرۆکان درکئومانی دستا دات که په آییا کۆشئے هُکما بدئینت و رَندا آیان سَلیب کَشّت.
نیکودیموس نامێن پَریسیے که چه یَهودیانی سرۆکانی دیوانئے باسکان یکّے اَت،
بچارێت، مردمانی دێما هبر کنگا اِنت و کَسّ اِشیا هچَّ نگوَشیت. بلکێن راجئے سرۆک اے نتیجها رستگاَنت که اے هما واده داتگێن مَسیه اِنت؟
چه کئومئے سرۆک و پَریسیان یکّێا آییئے سرا باور کرتگ؟
اَنگت هم یَهودیانی بازێن سرۆکێا آییئے سرا ایمان آورت. بله چه همے تُرسا که پَریسی آیان چه کَنیسَها در مکننت، نامِشَ نگپت.
نون، او براتان! منَ زانان که شمئیگ و شمئے کماشانی کار و کِرد، چه نازانتیا اَت.
اے دگه رۆچا، یَهودیانی مستر، کماش و شَریَتئے زانۆگر اورشَلیما مُچّ بوتنت.
گڑا پِتْرُس چه هُدائے پاکێن روها سررێچ بوت و گوَشتی: ”او کئومئے سرۆک و کماشان!
اورشَلیمئے مردم و آیانی هاکمان، ایسّا پَجّاه نئیاورت، بله گۆن آییئے مئیاریگ کنگا، آیان نبیانی هما هبر پوره و سَرجم کرتنت که هر شَبَّتئے رۆچا وانگَ بنت.