34 ایسّایا گوَشت: ”او پِتْرُس! من ترا گوَشان که مرۆچی تئو چه کرۆسئے بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رَندا اِنکارَ کنئے.“
ایسّایا گوَشت: ”تئو په من وتی ساهئے نَدر کنگا تئیار ائے؟ ترا راستێنَ گوَشان، چه کرۆسئے بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.
ایسّایا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، همے مرۆچی، هئو اِنشپی، تئو، تئیی جند، چه کرۆسئے دومی بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رَندا اِنکارَ کنئے.“
ایسّایا گوَشت: ”ترا راستێنَ گوَشان، همے انشپی چه کرۆسئے بانگا پێسر، منی پَجّاه آرگا سئے رندا اِنکارَ کنئے.“
پِتْرُسا په نالتے سئوگند وارت و گوَشت: ”من اے مردا نزانان.“ هما دمانا کرۆسا بانگ دات.
پِتْرُسا پدا نمَنّت. هما دمانا کرۆسا بانگ دات.
بله پِتْرُسا پَسّئو تَرّێنت: ”او هُداوند! من گۆن تئو هۆریگا په کئید و بَند و مَرکا هم تئیار آن.“
رَندا چه آیان جُستی کرت: ”بارێن، هما وهدا که من شمارا بے زَرتورَگ و پێلک، بے چئوَٹ و سواسا دێم دات، شما په چیزّے وازمند و مُهتاج بوتێت؟“ آیان پَسّئو دات: ”نه، په هچّ چیزّا.“
هُداوندێن ایسّایا چَکّ تَرّێنت و پِتْرُسئے نێمگا چارت. گڑا، پِتْرُس هُداوندئے هبرئے یاتا کپت که گوَشتگاَتی: ”تئو مرۆچی کرۆسئے بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.“