17 سجّهێن مردم په منی نامئے سئوَبا چه شما نپْرتَ کننت،
اگن شما اے دنیایی مردم بوتێنێت، دنیایا شمارا وتیگانی ڈئولا دۆست داشتگاَت. بله شما دنیایی مردم نهاێت و من شمارا چه اے دنیایا در چِتگ، پمێشکا دنیا چه شما نپرتَ کنت.
بَهتاور اێت شما، وهدے مردم په انسانئے چُکّئیگی شمارا آزارَ دئینت و چه وت دور و گِستا کننت، دُژمانَ دئینت و بَنّامَ کننت.
په منی نامئیگی گۆن شما اے ڈئولا کننت، چێا که منی دێم دئیۆکا نزاننت.
مُهر اۆشتاتگئے و گۆن سبر و اۆپارے هر چیزِّت په منی ناما سگِّتگ و دمِت نبُرتگ.
نون اے شَرَپ شمارا چه مَسیهئے نێمگا رَستگ که شما مسیهئے سرا نه تهنا باورمند ببێت، په آییا سکّی و سۆری هم بِسگّێت،
من تئیی هبر اِشانا سر کرت. اَنچُش که من دنیایی مردمے نهآن، اے هم دنیایی مردم نهاَنت، پمێشکا دنیا چه اِشان نَپرتَ کنت.
سجّهێن مردم، په منی نامئیگی چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.
آ وهدا شمارا گرنت و سکّی و سۆریانی آماچَ کننت و کُشنت هم و دنیائے سجّهێن کئوم، منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت.
سجّهێن مردم، په منی نامئے سئوَبا چه شما نَپرتَ کننت. بله هما که تان آهِرا سکّیانَ سگّیت، آ رَکّیت.
اگن مَسیهئے نامئے سئوَبا شمارا زاه و زَکَتَ کننت، شما بَهتاور اێت، پرچا که هُدائے پرشئوکتێن روها شمئے دلا جاگه کرتگ.
من آییا سهیگَ کنان که په منی ناما آییا چینچُک آزار سَگّگی اِنت.“
دنیا چه شما نَپرت کرتَ نکنت بله چه من نَپرتَ کنت، چێا که من دنیائے مردمانی بارئوا گواهیَ دئیان که آیانی کار سِلّ اَنت.
بَهتاور اێت شما که په منیگی مردم شمارا دُژمانَ دئینت و آزارَ رسێننت، شمئے پُشتا درۆگَ بندنت و بدَ گوَشنت.
تنتنا شمئے مات و پت، برات و سیاد و دۆست، شمارا گراێننت و لهتێنا کۆشارێننت.
بله چه شمئے سرا یکّ مودے هم کمَّ نبیت.