27 چه پاکێن روهئے اِلهام و شُبێنگا، مزنێن پرستشگاهئے پێشگاها آتکگاَت. نون وهدے ایسّائے پت و ماتا شَریَتئے راه و رهبندانی سَرجم کنگا ایسّا پاکێن لۆگا آورتگاَت،
پِتْرُس تنینگه وتی دیستگێن اِلهامئے بارئوا پِگر کنگا اَت که هُدائے روها گۆن آییا گوَشت: ”بچار، سئے مردم آتکگ و تئیی جُستا اَنت.
ایسّا گۆن آیان پدا ناسِرَها شت و آیانی سجّهێن هبری گپت و مَنِّتنت. آییئے ماتا اے سجّهێن هبر، وتی دلا داشتنت.
وهدے ایسُّپ و مَریما آ دیست، هئیران بوتنت. ماتا گۆن آییا گوَشت: ”او منی چُکّ! تئو چێا گۆن ما چُش کرت؟ من و تئیی پت گۆن پرێشانی تئیی شۆهازا بوتگێن.“
ایسّائے پت و مات، ایسُّپ و مَریم، هر سال سَرگوَزئے ائییدا، اورشَلیما شتنت.
پدا پرێشتگا منا روهئے تها گیابانێا برت و من جنێنے دیست که اَنچێن رُژنا سُهرێن رسترێئے سرا نِشتگاَت که کُپری نامان پۆشتگاَت و هپت سَرَگ و ده کانٹی پِر اَت.
هُداوندئے رۆچا هُدائے روه منی دلا پُترت و من اِشکت که پُشتا بُرزێن تئوارے بوت، گوَشئیگا کَرنائے تئوارے اَت.
وهدے میسیَهئے سیمسران رَستنت، بیتینیَهئے نێمگا رئوگئے جُهدِش کرت بله ایسّائے روها په اۆدئے رئوگا نهاِشتنت.
هُدائے روها منا گوَشت که من په دلجمی گۆن آیان برئوان. اے ششێن برات هم منی همراهیا آتکنت. ما سجّهێن کُرنیلیوسئے لۆگا شتێن.
هُدائے پاکێن روها گۆن پیلیپُسا گوَشت: ”آییئے نزّیکّا برئو و اَرّابها همراه بئے.“
ایسّا، هُدائے پاکێن روها سررێچ، چه اُردُنئے کئورا پِر ترّت و پاکێن روه، گیابانا آییئے رهشۆن اَت.
وهدے مات و چُکّئے چِلَّگشۆدیئے وهد هلاس بوت، موسّائے شَریَتئے رَندگیریا، ایسُّپ و مَریما ایسّا اورشَلیمئے مزنێن پرستشگاها آورت تانکه آییا هُداوندئے سپرده بکننت،
رَندا، چه پاکێن روهئے رهشۆنیا ایسّا گیابانا شت تان شئیتان آییا بچَکّاسیت.
شَمونا ایسّا زرت، دستانی دلا داشت، هُدا سَنا و سَتا کرت و گوَشتی:
بله وهد که آتک، هُدایا وتی چُکّ دێم دات. چُکّ اِنسانے بوت و چه پێدائِشا شَریَتئے رهبندانی چێرا اَت،