21 هشتمی رۆچا، وهدے نُنُّکئے سُنّت کنگئے وهد آتک، آییئے نامِش ایسّا پِر بست، هما نام که ماتئے لاپا کپگا پێسر، پرێشتگا پِر کرتگاَت.
وهدے نُنُّکا هَشت رۆچ بوت، په آییئے سُنّت کنگا آتکنت. آیان نُنُّکئے نام پتئے نامئے سرا، زَکَریا پِر بندگی اَت.
نون تئو په چُکّا اُمێتوارَ بئے و ترا مردێنچُکّے بیت، که باید اِنت آییئے ناما ایسّا بکنئے.
آیۆکێن نَسل و پَدرێچانی تها، شمئے نیاما هَمُک هَشت رۆچیگێن مردێنچُکّ باید اِنت سُنّت کنگ ببیت، تهنا شمئے جندئے لۆگئے چُکّ نه، هما زَرهریدێن گُلامچُکّ هم که شمئے نَسل و پَدرێچ نهاَنت و شما چه ڈنّی مردمان په بها زُرتگاَنت، آ هم سُنّت کنگ ببنت.
جِندی که انسانئے شِکلا اَت، وتا بێکِبر و دربێشی کرت و تان مَرکا پرمانبردار اَت، تان سَلیبئے سرئے مَرکا هم.
ایسّایا گوَشت: ”انّون بِلّ که اَنچُش ببیت، اے پئیما هُدائے رَزایا سَرجمَ کنێن.“ گڑا آییا مَنِّت و ایسّایی پاکشۆدی دات.
بله تان آ وهدا که چُکّ پێدا نبوتگاَت، گۆن آییا وپت و وابی نکرت و چُکّئے نامی ایسّا پِر بست.
آ، مردێنچُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما ایسّا بکن، چێا که آ وتی کئوما چه آیانی گناهانَ رَکّێنیت.“