10 هئو! انسانئے چُکّ په گُنهکار و گارێنانی شۆهاز و رَکّێنگا آتکگ.“
آ، مردێنچُکّێئے سرا چِلّگَ بیت و آییئے ناما ایسّا بکن، چێا که آ وتی کئوما چه آیانی گناهانَ رَکّێنیت.“
گیشّێنتگێن وهدا، مَسیها وتی ساه په رَدکار و بێهُدایان دات، آ وهدا که ما اَنگت نِزۆر و بێوس اتێن.
ایسّایا دَرّاێنت: ”من بَسّ په بنی اِسراییلئے گارێن مێشان راه دئیگ بوتگان.“
بله انّون مارا پمێشکا جشن و شادهی کنگی اِنت که تئیی اے برات مُرتگاَت و نون زندگ بوتگ، گار و بێگواه اَت و نون ودی بوتگ و آتکگ.‘“
بله بنی اِسراییلیانی کِرّا برئوێت که آ گارێن مێشانی ڈئولا اَنت.“
هُژّار بێت. چه اے کَسانێنان یکّێا هم کماَرزش مزانێت و اێر مجنێت. من شمارا گوَشان که آسمانا اِشانی پرێشتگ، مُدام منی آسمانی پتئے چِهرگا گندنت.
انسانئے چُکّ په گُنهکار و گارێنانی رَکّێنگا آتکگ.
هُدایا وتی چُکّ په جهانئے مئیاریگ کنگا جهانا رئوان ندات، پمێشکا رئوانی دات که چه آییئے وسیلها جهانا برَکّێنیت.
یا که اگن جنێنێا ده کَلدار ببیت و چه آ دهێن کَلداران یکّے گار ببیت، گڑا په وتی گارێن کَلدارئے شۆهازا، چِراگ رۆکَ نکنت و لۆگا نرۆپیت؟ تان آییا در مگێجیت چه وتی شۆهازا دستَ کَشّیت؟