33 شلّاک و هئیزرانیَ جننت و کُشنتی. بله سئیمی رۆچا، آ پدا زندگَ بیت و جاهَ جنت.“
شمارا نگوَشتی که ’انسانئے چُکّ باید اِنت گُنهکارانی دستا دئیگ ببیت، باید اِنت سَلیب کَشّگ ببیت و سئیمی رۆچا پدا زندگ ببیت و جاه بجنت‘؟“
مارا اُمێت اَت، آ هما بیت که اِسراییلا رَکّێنیت. نون گپّ اِش اِنت که اے هبران سئے رۆچ گوَستگ.
گوَشتِش: ”او واجه! مارا یات اِنت که اے درۆگبندا وتی زِندا گوَشتگاَت که ’سئے رۆچا رَند من پدا زندگَ بان و جاهَ جنان.‘
چه هما وهدا رَند ایسّا گۆن وتی مریدان په تچک و پَدّری هبر کنگا لگّت که ”اَلّما، باید اِنت اورشَلیما برئوان، چه کئومئے کماش، مزنێن دینی پێشوا و شَریَتئے زانۆگرانی دستا سکّی و سۆری بسگّان و کُشگ ببان و سئیمی رۆچا زندگ ببان و جاه بجنان.“
آییا درکئومێن مردمانی دستا دئینت و هما درکئوم، کَلاگیَ گرنت، بےاِزّتیَ کننت و سر و دێما تُهیَ جننت،
آییئے مرید چه اے هبران یکّێا هم سرپد نبوتنت. ایسّائے اے هبرانی مانا چه آیانی زانتا چێر اَت و آیان سَرکِچ نئوارت که ایسّا چے گوَشگا اِنت.