33 هرکَس وتی ساهئے رَکّێنگئے رندا ببیت، آییا باهێنیت. هرکَس وتی ساها بباهێنیت، آییا رَکّێنیت.
هرکَسا که وتی زِند دۆست اِنت، گاریَ دنت، و هرکَس که اے جهانا چه وتی زِندا سرَ گوَزیت، آ وتی زندا رَکّێنیت و اَبدمانَ کنت.
چێا که، اگن کَسے وتی ساهئے دارگئے جُهدا بکنت، آییا باهێنیت، بله کَسے که په منیگی وتی ساها باهێنیت، آییا رَکّێنیت.
چێا که، اگن کَسے وتی ساهئے رَکّێنگئے جُهدا بکنت، آییا باهێنیت، بله آ که وتی ساها په منیگیَ باهێنیت، آییا رَکّێنیت.
چه آیۆکێن آزاران متُرس. بچار، شئیتان چه شما لهتێنا په شمئے چکّاسگا زندانا کنت و تئو تان ده رۆچا آزار دئیگَ بئے. تان مرکئے ساهتا وپادار بئے و من ترا زِندئے تاجا دئیان.
شمارا گوَشان که آ وهدا، اگن دو مردم یکّێن تَهت و نِپادئے سرا وپتگ، یکّے برگَ بیت و دومی همۆدا پَشت گێجگَ بیت.