لوکا 16:25 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

²⁵ بله اِبراهێما پَسّئو دات: ’او منی بَچّ! هئیالا بکپ که تئو وتی زِندا شَرّێن چیزّانی واجه بوتگئے و ایلازَرا وتی رۆچ په بَزّگی گوازێنتگ‌اَنت. بله آ نون اِدا آسودگ اِنت و تئو اَزابان تَلوَسگا ائے.

لوکا 16:25 Referans Kwoze

لوکا 6:24

بله بَژن و اَپسۆز په شما که هستۆمند اێت، چێا که شمارا آرام و آسودگی رَستگ.

یوهَنّائے ائولی کاگد 2:15

دنیا و هر چیزّے که آییئے تها هست، دۆستِش مدارێت. اگن کَسے دنیایا دۆست بداریت، پتئے مِهر آییئے دلا نێست.

زَبور 17:14

هُداوندا! منا چه اے پئیمێن مردمانی دستا آزات کن، چه اے دنیائے مردمان که نسیبِش تهنا همے دنیا اِنت و بسّ، که لاپانِش چه وتی هزانگا سێرَ کنئے، چُکِّش بازَ بنت و آیانی پَشت کپتگێن چیزّ په چُکّانِشَ رسیت.

مَرکاس 9:45

اگن تئیی پادے ترا دێم په گناها ببارت، آییا بُرّ. چێا که گۆن دوێن پادان دۆزها کپگئے بدلا، شرتر همِش اِنت که گۆن یکّ پادے نمیرانێن زِندئے واهند ببئے.

پولُسئے کاگد په رومیان 8:7

هما پِگر و هئیال هُدائے دژمن اِنت که مهاری گُنهکارێن سَرِشتئے دستا اِنت. آ وتا هُدائے شَریَتئے دستا ندنت، اے کارا کرت هم نکنت.

په پیلیپیان پولُسئے کاگد 3:19

اِشانی آسر تباهی اِنت. اِشانی هُدا وتی جِندئے لاپ اِنت و بێنَنگی اِشانی پَهر و شان اِنت. اِشانی هئیال گۆن دنیایی چیزّان اِنت.

کاسِدانی کار 14:22

مریدِش سر و سۆج کرت و دِلبڈّی داتنت که وتی باوَرا مُهر بدارنت. گوَشتِش: ”ما، گۆن بازێن سکّی و سۆریانی سَگّگا هُدائے بادشاهیا شتَ کنێن.“

په تِسالونیکیان پولُسئے ائولی کاگد 3:3

تانکه هچکَس اے سَکّی و سۆریانی تها ملَرزیت. چێا که شما وتَ زانێت که سَکّی و سۆری الّم مئے راها کاینت.

اِلهام 7:14

من پَسّئو دات: ”واجه! تئو وتَ زانئے.“ نون آییا گۆن من گوَشت: ”اے هما اَنت که چه مزنێن اَزابا در آتکگ‌اَنت و وتی پۆشاکِش گۆن گوَرانڈئے هۆنا شُشتگ و اسپێت کرتگ‌اَنت.

یوهَنّا 16:33

من اے چیزّ شمارا گوَشتنت که منی برکتا شمارا اێمنی و آسودگی برسیت. جهانا شمارا درد و رنجَ رسیت، بله دلا ڈَڈّ کنێت، چێا که من جهانئے سرا بالادست بوتگان.“

لوکا 16:23

هما سێر و هَزگارێن مرد، دۆزها سکّ بَزّگی کَشّگا اَت. آییا که سر چست کرت چه دورا چمّی په اِبراهێما کپت که هما ایلازَر آییئے کَشا نندۆک اَت.

لوکا 16:20

ایلازَر نامێن یکّ گریبێن مردے هماییئے لۆگئے دپا نادێنگ بوتگ‌اَت که جسم و جانی، سرا تان پادا رێش اَت.

دانیال 5:30

هما شپئے شپ بابلیانی بادشاه، بِلشازَر کُشگ بوت.

زَبور 49:11

کبر آیانی اَبدمانێن لۆگَ بیت، نَسلانی نَسل، آیانی مِنندجاه، هرچُنت که کَلّگانا وتی نامِش پِر کرت.

زَبور 73:7

چمِّش چه پزّۆریا در آتکگ‌اَنت و دلئے هئیالانِش هدّے نێست.

مَتّا 27:63

گوَشتِش: ”او واجه! مارا یات اِنت که اے درۆگبندا وتی زِندا گوَشتگ‌اَت که ’سئے رۆچا رَند من پدا زندگَ بان و جاهَ جنان.‘

لوکا 16:26

اِشیا اَبێد، شمئیگ و مئے نیاما، یکّ اَنچێن جُهلێن دَرَگے بُرّگ بوتگ که نه مئے نێمگئے مردم شمئے گوَرا شتَ کننت و نه شمئے نێمگئے مردم مئے کِرا آتکَ کننت.‘