29 پمێشکا په وَرد و وراکئے شۆهازا وتا دلسیاه مکنێت.
پمێشکا پرێشان و دِلتپرکه مبێت و مگوَشێت که ’بارێن چے بوَرێن و چے بنۆشێن؟‘ یا ’چے بپۆشێن؟‘.
رَندا چه آیان جُستی کرت: ”بارێن، هما وهدا که من شمارا بے زَرتورَگ و پێلک، بے چئوَٹ و سواسا دێم دات، شما په چیزّے وازمند و مُهتاج بوتێت؟“ آیان پَسّئو دات: ”نه، په هچّ چیزّا.“
ایسّایا گۆن وتی مریدان گوَشت: ”پمێشکا شمارا گوَشان که په وتی زِندا پرێشان و دِلتپرکه مبێت که ’چے بوَرێن؟‘ نه په وتی جسم و جانا که ’چے بپۆشێن؟‘
دنیائے سجّهێن هُداناباورێن مردم اے چیزّانی رَندا تچنت، بله شمئے آسمانی پتَ زانت که شمارا اے چیزّ پَکار اَنت.
اگن شما اینچُکێن کَسانێن کارے کرتَ نکنێت، گڑا چێا زِندئے دگه چیزّانی بارئوا پِگرَ کنێت؟