لوکا 1:50 - هُدائے پاکێن کتاب، بلۆچی زبانا

⁵⁰ آییئے مِهر و رهمت، هما سجّهێنانی پُشت در پُشتا مانیت که آییئے تُرسِش دلا هست‌اِنت.

لوکا 1:50 Referans Kwoze

دَرگوَز 20:6

بله آ مردم که منا دۆستَ دارنت و منی پرمانانی سرا کارَ کننت، من تان هزاران نَسلا آیانی سرا مهربانَ بان.

پێدایش 17:7

من وتی و تئیی نیامئے اَهد و پئیمانا اَبدمانێن اَهد و پئیمانے جۆڑَ کنان، گۆن تئو و گۆن تئیی آیۆکێن نَسل و پَدرێچا. من تئیی هُدا آن و چه تئو رند تئیی پُشپَدئے هُدا بان.

زَبور 145:19

هرکَسا که هُدائے تُرس دلا اِنت، هُدا آییئے واهگان پورهَ کنت و آییئے پریاتان گۆشَ داریت و رَکّێنیتی.

زَبور 118:4

هُداتُرس بگوَشاتنت: ”آییئے مِهر اَبدمان اِنت.“

زَبور 103:11

چێا که همینکس که آسمان چه زمینا بُرز اِنت، آییئے مِهر په هما مردمان که هُدائے تُرسِش دلا اِنت همینکس باز اِنت.

زَبور 31:19

تئیی نێکی چنکدر باز اِنت، که په هُداتُرسان اَمبارِت کرتگ و بَنی آدمانی چمّانی دێما په همایان پوره و سَرجم کرتگ که تئیی باهۆٹَ بنت.

زَبور 115:13

همایان برکتَ دنت که هُداوندئے تُرس آیانی دلا اِنت، مزنێن و کَسانێنان، یکّ پئیما.

اِلهام 19:5

گڑا چه تَهتا تئوارے آتک، گوَشتی: ”مئے هُدائے تئوسیپا بکنێت، او آییئے سجّهێن هِزمتکاران، او سجّهێن هُداتُرسان، کَسان و مزن!“

زَبور 147:11

هُداوند همایانی سرا وشَّ بیت که چه آییا تُرسنت و سجّهێن اۆست و اُمێتِش گۆن آییئے مِهرا اِنت.

زَبور 85:9

بێشَکّ، آ مردمانی رَکّێنگ نزّیک اِنت که چه هُدایا تُرسَنت، تان مئے سرڈگار چه آییئے شان و شئوکتا سررێچ ببیت.

لوکا 1:49

چێا که آ پاک‌نامێن زۆرمندا په من مزنێن کار کرتگ.